Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ále (1599)

Wystąpienia 41-60 z 106

Mt 23,27 Biádá wam Doktorowie i Fáryzeuszowie obłudnicy: iż jesteście podobni grobóm pobielánym, któré z wiérzchu zdádzą sie piękné ludzióm, ále wewnątrz pełne są kości umárłych, i wszelákiégo plugástwá.

Mt 24,6 Bo usłyszycie wojny i wieści o wojnách. Pátrzciéż ábyście sobą nie trwożyli. Boć sie to musi zstać: ále jeszcze nie jest koniec.

Mt 24,22 A gdyby nie były skróconé oné dni, żadné ciáło nie byłoby záchowáné: ále dla wybránych będą skróconé dni oné.

Mt 24,35 Niebo i ziemiá przeminą, ále słowá moje nie przeminą.

Mt 26,11 Albowiém záwsze ubogié macie słowa, ále mnie nie záwsze macie.

Mt 26,25 Synci człowieczy idzie, jáko nápisano o nim: ále biádá onému człowiekowi, przez którégo Syn człowieczy będzie wydan. Dobrze mu było, áby sie był nie národził on człowiek.

Mt 26,39 A postąpiwszy trochę padł ná oblicze swoje, modląc sie, i mówiąc: Ojcze mój, jeśli można rzecz, niechaj odéjdzie ode mnie ten kielich. wszákże nie jáko ja chcę, ále jáko ty.

Mt 26,41 Czujćie, á módlćie sie ábyśćie nie weszli w pokusze. Duchći w prawdzie jest ochotny, ále ćiało mdłe.

Mt 27,24 A widząc Piłat iż nic nie pomagáło, ále więtszy sie rozruch dział: wziąwszy wodę, umył ręce przed pospólstwem, mówiąc: Nie winienem ja krwie tego spráwiedliwégo: wy sie pátrzcie.

Mk 1,44 I rzékł mu: Pátrz ábyś nikomu nie powiádał: ále idź, ukaż sie nawysszému kápłanowi: i ofiáruj zá oczyścienie twé co rozkazał Mojzész ná świadectwo im.

Mk 2,17 To usłyszawszy Jezus rzékł im: Zdrowi nie potrzebują lékárzá: ále którzy sie źle máją. Albowiem nie przyszedłem wzywáć spráwiedliwych, ále grzésznych.

Mk 3,26 I szátan jesliby sam przeciw sobie powstał, rozdzielon jest, i nie będzie sie mógł ostać, ále ma koniec.

Mk 3,29 ále ktoby bluźnił przeciw Duchowi świętému, nie ma odpusczenia ná wieki, ále będzie winien grzéchu wiecznégo.

Mk 4,11 I mówił im: Wam dano jest poznáć tájemnicę królestwá Bożégo: ále tym którzy ná stronie są, wszytko bywa w przypowieściách:

Mk 4,17 á nie máją korzeniá w sobie, ále są doczesnymi: po tym gdy przydzie uciśnienié i przeszládowánié dla słowá, nátychmiast sie gorszą.

Mk 4,22 Abowiém nic nie jest tájemnégo co by sie objáwić nie miáło: áni zstáło sie skrytym, ále iżby ná jásnią wyszło.

Mk 5,19 I nie przypuścił go, ále mu rzékł: Idź do domu twojégo do swych, á oznajmi im jákoć wielkié rzeczy Pan uczynił i zlitował sie nád tobą.

Mk 5,26 i wiele byłá uciérpiáłá od wiela lékárzów, á wszytko swé wydáłá byłá, á nic jéj nie pomogło, ále się jeszcze gorzéj miáłá: