Słowo: ále (1593) 
Wystąpienia 41-60 z 221
Mk 1,44 i rzekł mu: Pátrz ábyś nikomu nie powiedał: ále idź, ukaż się Arcykápłanowi: i ofiáruj zá oczyścienie twe to co rozkazał Mojzesz ná świádectwo im.
Mk 2,17 Co usłyszawszy Jesus rzekł im: Zdrowi nie potrzebują lekárzá: ále ci ktorzy się źle máją. Abowiem nie przyszedłem wzywáć spráwiedliwych, ále grzesznych.
Mk 3,26 I szátan jeśliby sam przeciw sobie powstał, rozdzielon jest, i nie będzie się mogł ostać, ále ma koniec.
Mk 3,29 ále ktobykolwiek bluźnił przeciw Duchowi świętemu, nie ma odpuszczenia ná wieki, ále będzie winien grzechu wiecznego.
Mk 4,11 I mowił im: Wamci dano poznáć tájemnicę krolestwá Bożego: ále tym ktorzy ná stronie są, wszytko bywa w przypowieściách:
Mk 4,17 á nie máją korzeniá w sobie, ále są docześnymi: potym gdy przyjdzie uciśnienie i prześládowánie dla słowá, nátychmiast się gorszą.
Mk 4,22 Abowiemci nic nie jest tájemnego coby się objáwić nie miáło: áni bywa zákryto, ále iżby ná jáśnią wyszło.
Mk 5,19 Lecz mu nie dopuścił, ále mu rzekł: Idź do domu twojego do swych, á oznajmi im jákoć wielkie rzeczy Pan uczynił i zlitował się nád tobą.
Mk 5,39 i wszedszy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płáczecie? dzieweczká tá nie umárłá, ále śpi.
Mk 6,9 ále áby się obuli w trzewiki, á nie obłoczyli dwu sukien.
Mk 6,19 A Herodyjádá czyháłá nań: i chciáłá go zámordowáć, ále nie mogłá.
Mk 6,27 ále posławszy kátá rozkazał przynieść głowę jego ná misie.
Mk 7,5 I pytáli go Pháryzeuszowie i Doktorowie: Przecz uczniowie twoi nie chodzą według podánia stárszych, ále jedzą chleb nie umywszy ręku?
Mk 7,6 A on odpowiedziawszy, rzekł im: Dobrze Esájasz o was obłudnikách prorokował, jáko jest nápisano: Lud ten usty mię chwali: ále serce ich dáleko jest ode mnie.
Mk 7,19 ábowiem nie wchodzi w serce jego, ále w brzuch idzie i do wychodu wychodzi, czyściąc wszytki potráwy?
Mk 8,33 A on obrociwszy się, á widząc ucznie swe, zgromił Piotrá, mowiąc: Idź zá mną szátánie: bo nie rozumiesz co jest Bożego, ále co jest ludzkiego.
Mk 9,22 i często miotał go w ogień i w wodę, áby go strácił. ále możeszli co, rátuj nas, zlitowawszy się nád námi.
Mk 9,37 Ktożkolwiek jedno z tákowych dziateczek przyjmie w imię moje mnie przyjmuje: á ktokolwiek mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, ále tego ktory mię posłał.
