Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 22,30 Abowiem w zmartwychwstániu áni się ożeniáją, áni zá mąż dawáją, ále są jáko ánjołowie Boży w niebie.

Mt 22,32 Jam jest Bog Abráhamow, Bog Izáákow, i Bog Jákobow: Bog nie jestći Bogiem umárłych, ále żywych.

Mt 23,3 Wszystko tedy co wam roskażą záchowywáć, záchowywajcie i czyńcie: ále wedle uczynkow ich nie czyńcie. Abowiem mowią, á nie czynią.

Mt 24,6 I usłyszycie walki, i wieści o walkách: pátrzciesz ábyście sobą nie trwożyli. Abowiem musi się strać † to † wszytko: ále jeszcze nie koniec.

Mt 24,35 Niebo i ziemiá przeminą: ále słowá moje nie przeminą.

Mt 26,39 A postąpiwszy trochę, padł ná oblicze swoje, modląc się i mowiąx, Ojcze moj, jeśli możno jest, niechaj odejdzie ode mnie kunek ten, wszákże nie jáko ja chcę, ále jáko ty.

Mt 26,41 Czujcie i modlcie się, ábyście nie weszli w pokusze: Boć duch ochotny, ále ciáło mdłe.

Mk 1,44 I rzekł mu, bácz ábyś nikomu ┼ nic ┼ nie powiedał: ále idź á ukaż się ofiárownikowi, i ofiáruj zá oczyścienie twe to co rozkazał Mojżesz ku świádectwu im.

Mk 2,17 A wstawszy Jezus, rzekł im, zdrowi nie potrzebują lekárzá, ále ci ktorzy się zle máją. [ Nie przyszedłćiem] wzywáć spráwiedliwych, ále grzesznych ku pokájániu.

Mk 2,22 I żaden nie leje winá nowego w stare naczynia: bo inák, wino nowe rozsadza naczynia, i rozlewa się wino, á naczynia giną: ále wino nowe ma być wlewáne do naczynia nowego.

Mk 3,26 I szátan jeśliby sam przećiw sobie powstał, i byłby rozdwojon, nie może się ostać, ále ma koniec.

Mk 3,29 Lecz ktobykolwiek bluźnił przećiw duchowi świętemu, nie ma odpuszczenia ná wieki, ále jest winien [sądu wiecznego.]

Mk 4,17 A nie máją korzeniá w sobie: ále są doczesnymi: potym gdy przyjdzie ućiśnienie, ábo prześládowánie dla mowy, nátychmiast się gorszą.

Mk 4,22 Albowiem ci nic nie jest tájemnego, coby się objáwić nie miáło: áni bywá zákryto, ále iżby ná jáśnią wyszło.

Mk 5,19 Lecz mu Jezus nie dopuścił, ále mu rzekł, idź do domu twojego do swych, á oznajmi im jákoć wielkie rzeczy pan uczynił, i zlitował się nád tobą.

Mk 5,39 A wszedszy rzekł im, przecz zgiełk czynićie i płáczećie? dzieweczká tá nie umarłá, ále śpi.

Mk 7,5 [Potym go pytálo] Fáryzeuszowie i uczeni w piśmie, przecz uczniowie twoi nie chodza wedle podánia stárszych, ále jedzą chleb nie umywszy rąk?

Mk 7,19 Abowiem nie wchodzi w serce jego, ále w brzuch: [i do wychodu wychodzi,] przeczyszczájąc wszytki potráwy:

Mk 8,33 A on obroćiwszy się, á widząc ucznie swe zgromił Piotrá mowiąc, idź mi ná zad szátánie, iż nie rozumiesz co jest Bożego, ále co jest ludzkiego.