Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 22,3 I posłał służebniki swoje wzywać tych ktorzy byli proszeni ná wesele, ále nie chcieli przyść.

Mt 22,32 Jam jest Bog Abráhámow, Bog Izáákow, i Bog Jakobow? Bog nie jestci Bogiem umarłych, ále żywych.

Mt 23,3 Wszytki tedy rzeczy, ktore by wam powiedáli ábyście zachowali, zachowywajcie i czyńcie, ále wedle uczynkow ich nie czyńcie, ábowiem powiedáją, á nie czynią.

Mt 23,18 A kto by przysiągł ná ołtarz, nic nie jest, ále kto by przysiągł ná dar ktory jest ná nim, winien jest.

Mt 24,22 A gdyby nie były skrocone ony dni, żádne ciało nie było_by záchowáne ále dla wybránych będą skrocone dni ony.

Mt 24,35 Niebo i ziemiá przeminą, ále słowá moje nie przeminą.

Mt 26,24 Synci człowieczy idzie jáko jest nápisano o nim, ále biadá człowiekowi onemu przez ktorego Syn człowieczy jest wydan: Dobrze mu było áby się był nie národził człowiek ten.

Mt 26,39 A szedszy trochę dálej, padł ná oblicze swoje, modląc się i mowiąc, Ojcze moj, jeśli można rzecz niechaj odejdzie ode mnie kubek ten, á wszákże nie jáko ja chcę, ále jako ty.

Mt 26,41 Czujcie i modlcie się, ábyście nie weszli w pokusę: Duchci jest chutki, ále ciało mdłe.

Mk 2,17 To gdy usłyszał Jezus, rzekł do nich, Ci ktorzy są zdrowi nie potrzebują lekárzá, ále ci ktorzy się źle mają Nie przyszedłciem ábych wzywał spráwiedliwych, ále grzesznych ku uznániu.

Mk 5,4 Przeto iż on często był wiązan łáńcuchy i pętámi, ále się ná nim łáńcuchy rwáły, á pętá tárgáły, i nie mogł go żaden okrocić.

Mk 5,40 I śmiali się z niego, ále on rozkazawszy wszytkim wynić, wziął ojcá i mátkę onej dzieweczki, i ony ktorzy przy nim byli, á wszedł tám gdzie dzieweczká leżáłá.

Mk 6,19 I miáłá nań waśń Herodyjás, á chciáłá go zámordowáć, ále nie mogłá.

Mk 7,5 Potym go pytáli Fáryzeuszowie i Doktorowie, Przecz zwolennicy twoi nie chodzą wedle ustaw przodkow, ále jedzą chleb nie umywszy rąk?

Mk 7,19 Abowiem nie wchodzi w serce jego, ále w brzuch, i wychodzi ná dwor przeczyszczájąc wszytki potráwy.

Mk 8,33 Ale on obrociwszy się, i wejźrawszy ná swe zwolenniki, sfukał Piotrá mowiąc, Odejdź ode mnie szátánie, ábowiem nie rozumiesz to co jest Bożego, ále to co jest ludzkiego.

Mk 9,18 Ktory gdzie go kolwiek nápádnie, rozdziera go, á on się ślini, i zgrzyta zębámi swemi, á schnie, i mowiłem twym zwolennikom áby go wyrzucili, ále nie mogli.

Mk 9,22 I często miotał go do ogniá i do wody áby go strácił, ále możeszli co, pomoż nam, ruszywszy się przeciw nam miłosierdziem.

Mk 9,31 Abowiem uczył zwolenniki swe mowiąc im, Syn człowieczy będzie wydan w ręce ludzkie ktorzy go zámordują, ále zámordowány wstánie dniá trzeciego.