Słowo: też (1577) 
Wystąpienia 41-60 z 221
Mk 15,26 Był też napis spráwy jego nápisány KROL JUDSKI.
Mk 15,31 Także też i przedniejszy ofiárownicy szydząc, jedni do drugich z uczonymi w pismie mowili, inne záchował, á sámego siebie záchowáć nie może.
Mk 15,32 Niechżeć teraz Christus on Krol Izráelski zstąpi z krzyżá, ábyśmy ujzrzeli i uwierzyli. Ci też co z nim byli ukrzyżowáni, urągáli mu.
Mk 15,40 Były też i niewiásty pátrzájąc z dáleká, miedzy ktorymi byłá i Marja Mágdálená, i Marja Jákubá nieniejszego, i Jozego mátká, i Sálome.
Mk 15,41 Ktore też gdy był w Gálilei, przyszły były zá nim á służyły mu: i wiele innych, ktore były z nim wstąpili do Jeruzálem.
Mk 15,43 Przyszedł Jozef ktory był z Arymátyey, uczćiwy Senátor, ktory też oczekawał krolestwá Bożego, śmiele wszedł do Piłatá, i prośił o ćiáło Jezusowe.
Mk 16,12 Potym też dwiemá z nich przechadzájącym się, okazał się w innym kształćie idącym do wsi.
Mk 16,13 A oni szedszy opowiedzieli drugiem: lecz też tym nie uwierzyli.
Łk 1,3 Zdáło się i mnie, ktorym z początku pilnie wszytkiego dochodził, porządnie tobie możny Teofile też powieść wypisáć.
Łk 1,33 Będzie też krolował nád domem Jákobowym ná wieki, á krolestwu jego nie będzie końcá.
Łk 1,72 Iż też uczynić miał miłosierdzie z ojcy nászymi, i spámiętáć ná przymierze swoje święte.
Łk 2,4 Szedł też i Jozef od Gálilei, z miásta Názaret, do Juskiej ziemie do miástá Dawiodowego, ktore zowią Betlejem, przeto iż on był z domu i powinowáctwá Dawidowego.
Łk 2,22 Gdy się też wypełniły dni oczysciánia ich wedle zakonu Mojżeszowego, przynieśli go do Jeruzálem, aby go stáwili Pánu.
Łk 2,28 On też wziął je ná ręce swe, i błogosłáwił Bogá, i mowił,
Łk 2,36 Byłá też Anná prorokini, corká Fánuelowá z pokolenia Aser: tá już byłá bárzo podeszła w leciech ktora siedm lat żyłá z mężem od pánieństwá swego:
Łk 2,38 Tá też onejże godziny ♣ wyznawáłá Páná, i powiedáłá o nim wszytkim ktorzy oczekáwali odkupienia [w Jeruzálem.]
Łk 2,40 Dziecię też ono rosło i duchem stwierdzone było, nápełnione mądrości: á łáská Boża byłá nád nim.
Łk 3,12 Przyszli też i celnicy áby byli ponurzeni: i rzekli ku niemu, Náuczycielu co czynić będziemy?
Łk 3,14 Pytáli go też i żołnierze, mowiąc, A my co uczynimy? i rzekł ku nim, żadne(go) nie tłuczcie áni, potwierdzajcie: á ná żołdziech wászych przestáwajcie.
Łk 3,20 Przydał też to nád wszytko że zámknął Janá w ciemnicy.
