Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 10,17 A wrocili sie są siedmdziesiąt i dwá z rádością mowiąc. Pánie, też i dyjiabelstwá poddawáją sie nám w imię twoje.

Łk 10,30 I pojźrzawszy Jesus wzgorę rzekł. Człowiek niektory zstępował od Jeruzálem do Jerychá, i wpadł miedzy łotry, Ktorzy go też złupili, i plagi włożywszy, odeszli ná poły żywego zostáwiwszy.

Łk 10,39 A tej byłá siostrá Máryja imieniem, ktora też siedząc wedla nog páńskich, słucháła słowá jego.

Łk 11,34 Świecá ciáłá twego, jest oko twoje. Jeśli oko twoie będzie proste, tedy wszytko ciáło twoje świátłe będzie. A ieśliż więc złosne będzie, też i ciáło twoie ciemne będzie.

Łk 11,40 Głupi, izali ten ktory uczynił to co zewnątrz iest, też i tenże to co w wnątrz jest uczynił.

Łk 11,45 A odpowiádájąc niektory z náuczonych w zakonie, rzekł jemu. Mistrzu to mowiąc, też hánbę nam czynisz.

Łk 12,4 Powiádam wam też przyjaćielom moim. Nie lękajcie sie tych ktorzy zábijáją ciáło, á potym máją więcej coby uczynili.

Łk 12,16 A mówił też do nich podobieństwo rzekać. Człowiekowi niektoremu bogátemu hojny urodzaj rola uczyniłá.

Łk 12,22 Rzekł też do zwolennikow swoich. Przeto powiádam wam. Nie chciejcie sie prácowáć o duszy wászej cobyście jedli, áni o ciele wászym, czym byście je przyoblekli.

Łk 12,38 A chocia by przyszedł w wtórym czuciu, chocia też i w trzecim czuciu by przyszedł, á ták by je nálazł Błogosłáwieni sa słudzy oni.

Łk 12,39 A to też wiedzcie, iż gdyby wiedział ociec czeládni, ktorej by godziny złodziej przychodził, owszejki by czuł, á nie dopuścił by podkopáć domu swego.

Łk 12,40 A wy też tedy Bądzćie gotowymi. Albowié ktorej godziny nie domniemawaćie sie, syn człowieczy przyjdzie. 

Łk 12,54 Mowił też i do tłuszcz. Kiedy widzićie obłok wychodzacy od zachodu, nátychmiast mowićie, deszcz wielki będzie.

Łk 12,57 A czemu też i od was sámych nie sadzićie, co spráwiedliwego jest?

Łk 13,18 Mowił też komu podobne jest krolestwo boże, á ku czemu je przyrownam.

Łk 14,7 Mowił też i do wezwánych przepowieść, obaczájąc jáko pierwsze miestcá obieráli, rzekąc do nich.

Łk 14,12 Mowił też, i temu ktory go wezwał. Kiedy czynisz obiad, álbo wieczerzą, nie chciej wzywáć przyjacioł twoich, áni bráciej twoich, áni przyrodzonych, áni sąsiádow, áni bogaczow, áby też snadź i oni zásię ciebie nie wezwáli, á zstáłobyć sie oddánie.

Łk 15,1 A przybliżali sie też do niego celnikowie i grzesznicy, áby go słucháli.

Łk 16,1 Mówił też do zwoleników swoich. Człowiek niektóry byłbogáty który miał włodarza, á ten był oskarżon u niego jakoby rozproszył dobra jego.