Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 3,0 Kápitulá 3. 1 W szábtr Jezus rękę uschłą uleczył. 6 Dlaczego rádzą się przewciw niemu fáryzeuszowie. 7 Dla ktorych zonad wstępuje do morzá gdzie też tłumy ludzi zá nim idą. 10 Z ktorych wiele chorych uzdrowił. 11 Duchowie tez nieczyści przed nim upádáją wyznáwájąc go. 12 Z czego ich on strofuje. 13 Z uczniow swych czyni niektore ápostoły ná gorę wstąpiwszy. 20 Gdzie się też do niego zebráło wiele ludzi. 21 U tego powinowáci poimáć go chcą, jakoby on miał odeść od rozumu. 22 Fáryzeuszowie moc tego: Belzebubá być powiedáją. 29 A on ukázuje iż grzecha przeciw duchowi świętemu. 33 A przytym okázuje, kto jest jego mátką i brátem.

Mk 8,0 Kápitulá 8. 1 Jezus siedmiorgiem chlebá nákarmił 4000. ludzi. 11 Fáryzeuszowie domágáją się u niego známienia z niebá. 15 Ktorych nie strzedz każe uczniom swym kwásu i kwásu Herodowego. 22 Niewidomemu wzrok przywráca. 27 A uczniow swych pyta co o nim ludzie i oni tez sámi trzymáją. 29 Lecz oni wyznáwáją go być chrystusem. 31 A on im o męce i śmierći swej opowieda. 34 Przydájąc to, iż się potrzebá sámych siebie záprzeć tym coby go náśladowáć chćieli i krzyż swoj ná się wziąć, á zan się nie wstydáć.

Mk 11,0 Kápitulá 11. 1 Jezus ná oślęćiu wjechał do Jeruzálem. 11. Ná noc wyszedł do Betánii. 12. Ráno idąc záś do miástá figę przeklął. 15. Do kościołá wszedszy kupce z niego wygnał. 21. Figá przeklęta uschłá, z ktorej przyczynę wziąwszy, wiárę záleca Jezus uczniom swym. 25. záleca i modlitwę, i odpuszczenie jeden drugiemu. 28. Fáryzeuszowie nań czyháją, pytájąc go o mocy jego. 30 Ktorych on pytanim o ponurzániu Janowym od siebie odpáwuje.

Mk 12,0 Kápitulá 12. 1 Jezus powieda podobienstwo o winnicy. 10 I kámieniu odrzuconym. 13 Fáryzeuszowie go podchwyćić chcą pytánim o czynszu Cesárskim. 18 A Sádukieuszowie o z martwych wstániu. 28 Potym jeden uczony pytájąc go o przedniejszym zakonnym uoskazániu. 35 Jezus záś pyta, jákoby Mesyasz był synem Dawidowym, gdyż go Dawid pánem názwał. 38 Zatymże każe się strzedz Fáryzeuszow i w piśmie uczonych.41 Kładą do skárbu kośćielnego bogacze. 42 Ale wdowá uboga więcej włożyłá.

Mk 14,0 Kápitulá 14. 1.2. Dwá dni przed świętem páschy w Betániey, námázáłá niewiástá máśćią głowę Jezusowi. 4 Co niektore z uczniow Jezusowych obráziło. 6 Lecz ją Jezus wymawia. 10 Judasz Jezusa przedáje. 12 Jezus pierwszego dniá przásznikow, páschy pożywa. 18 U stołu Judaszá opowieda i upomina. 22 Wieczerzą ná pámiątkę swą postánowia. 27 Opowiedájąc też uczniom swym że sie ná nim zgorszyć mieli. 29 Piotr się mężnym czyni. 32 Jezus wszedł do ogrodá. 35 Modli się Bogu. 37 Uczniowie śpią. 43 Judasz z rotą przyszedszy wydał go przez pocáłowánie. 47 Piotr ucho ućiął. 53 Jezusa pojmánego wiodą do Káiáfaszá. Gdzie przeciw niemu fałsz świádczą. 62 Jezus się wyznawa być Christusem Synem Bożym. 46 Záczym osądzony jest ná śmierć. 66 Piotr się gorszy. 27 I záś się uznawa.

Łk 4,0 Kápitulá 4. q. Jezusá ná puszczy kusił szátan. 13. Niezwyciężony odszedł od niego. 14. Jezus z puszczej wrócił do Gálilei. 16. w Názaret czyta w zgromadzniu proroctwo Ezajaszowe. 21. Ukázując iż sie to proroctwo w nim wypełniło. 24. Ale prorok żaden w ojczyźnie nie jest przyjemny. 29. Przetoż i Jezus od nich jest wyrzucon. 31. W Kafarnaum potym uczy. 35. Opętánego leczy. 38. W domu lepakpiotrowym uzdrowił świekrę jego. 40. I wiele inszych niemocnych. 41. Zákazując diabłom żeby go nie wyznawáli.

Łk 7,0 Kápitułá 7. 1 W Káfarnáum sługę Setnikowego uzdrowił Jezus. 6 Ten to Setnik był człowiekiem skromnym, uczciwym i wiernym. 9 Że sie mu i sam Jezus dziwował. 11 Jezus Pan przyszedszy do Nanmá wskrzesił syná jednej wdowy. 18 Jan dwu uczniow swych do Jezusá wypráwił: áby sie pytáli jeśliby on był Christusem. 24 Po ktorych odeściu záleca pan Janá ludowi. 29 Lud z te(go) Bogá chwali. 30 Lecz Fáryzeuszowie zá nic to sobie májąc, rádą Bożą gárdzą. 31 Ktore pan Jezus strofuje, wziąwszy podobienstwo od dzieci ná ulicy igrájących. 36 Prosi go jeden z Fáryzeuszow áby z nim jadł. 37 Gdzie do niego przyszłá niewiástá grzeszna. 39 Czym gdy sie Faryzeusz obrażał. 40 Jezus mu ná to odpowiedział, podobienstwem wziętym od dwu dłużnikow.

Łk 17,0 Kápitułá 17. 1 Acz potrzebne jest zgorszenie, wszákże się káżdy strzec ma żeby go nie dawał. 3 Jáko się z brátem występnym obchodzić. 6 Wiáry z jej skutkow zálecenie. 7 Sługá nie ma się z czego chwalić gdy uczyni co mu pan jego każe. 12 Dziesiąci trędowátych oczyścienie. 20 O przyściu krolestwa Bożego, i o tym co uprzedzić ma przyście syná człowieczego.

Łk 18,0 Kápitułá 18. 1 Ku pilnej á ustáwicznej modlitwie Pan swych nápomina. 10 Ukazując, czego do modlitwy potrzebá, z Fáryzeuszá i celnika. 15 Dziatki do siebie przyjmuje. 18 Bogacz go o żywocie wiecznym pyta. 19 Ná co mu Pan odpowieda. 24 Ukázując że trudno bogátemu do krolestwá Bożego. 28 Lecz ktoby swe dla Páná utrácił, temu zápłátę obiecuje. 31 Śmierć swą opowieda. 35 Potym ślepemu wzrok przywraca.

Łk 19,0 Kápitułá 19. 1. O Zácheuszu. 12 O zacnym człeku ktory odjeżdżając nábywać krolestwá oddał sługam swym grzywny. 14 A iż go mieszczanie jego mieli w nienawiści. 29 Ktore każe pomordować. 20 Jezus śle ucznie po ośle. 37 Pospolstwo go wdzięcznie przyjmuje. 42 Płácze ná Jerozolimę opowiedając zburzenie tej. 45 Wyrzuca z kościoła kupce.

Łk 20,0 Kápitułá 20. 2 Fáryzeuszowie pytáją Páná czyją zwierzchnością czynił to co czynił. 3 Ktorym odpowieda, przez pytánie o Janowym ponurzeniu. 9. Złość ich przed ludem opowieda, ukazując i zginienie ich, podobieństwem winnice rolnikom nájętej. 17 I kámieniem wigłowym od budonikow odrzuconym. 20 pytáją go zdradliwie o czynszu Cesárskim. 27 A Sádukieuszowie o zmartwychwstániu. 41 A Pan ich pyta o Mesjaszu jako był Dawidowym synem. 46 Uczniom swym każe się strzedz Fáryzeuszow i w piśmie uczonych.

Łk 22,0 Kápitulá 22. 1 Przaśniki nádchodzą. 3. Szátan wszedł w Judaszá. 4 Przedáje księżej Jezusá. 8 Pan śle wieczerzą gotowáć. 13 Przyszedszy siadł u stołu z swoimi. 19 Wieczerza postánowia. 21 O zdrajcy swym powieda. 24 Uczniowie się o przełożeństwie gadają. 25 Pan ich ku pokorze przywodzi. 29 Krolestwo im insze odkázując. 31 Piotrowi powieda, że się on szátan stárał, á iż się on miał záprzeć tego. Pod gorę oliwną idzie. 40 Modlić się swym każe. 41. Sam ná modlitwie odchodzi. 42 Do Ojcá woła o kubek. 44 Krwawo się poci. 46. Ucznie śpiące budzi. 47. Judasz go przez pocáłowánie wydáje. 50 Piotr ucho uciął. 51 Jezus je uleczył. 52 o wszytkich mowi. 54 Prowádzą go do przedniejszego ofiarowniká, á Piotr zá nim idzie. 56 Przy się Jezusá. 61 Kur poje, Pán patrzy ná Piotrá. 63 Szydzą z Jezusá. 67 Pytając fo jeśliby był Chrystusem.

Łk 23,0 Kápitulá 23. 1 Jezusá do Piłatá odwiedziono, i skargę uczyniono. 3 Piłat się z nim łágodnie umawia. 4 Winy w nim nie nájduje. 7 Śle go do Herodá. 11 Herod nim wzgárdziwszy odsyła go Piłatowi. 14 Chce go Piłat puścić skarawszy. 18. Żydowie Bárabasza puścić każą. 24 Piłat kwoli żydom czyni. 26 Jezusá pod krzyżem prowadzą Szymon mu go nieść pomaga. 27 Niewiásty Jerozolimskie płáczą. 33 Krzyżują go między dwomá złoczyncámi. 34 Modli się zá swemi krzyżownikámi. 35 Wszyscy z niego szydzą. 39 I jeden złoczyńcá. 40 Ktorego drugi strofuje. 42 A Jezusowi się modli. áby nań w swym krolestwie pamiętał. 44 Cudá się wielkie dzieją. 46 Jezus ducha ojcu oddáje. 47 Setnik go wyznawa być sprawiedliwym. 50 Jozef z Arymátyej: 52 Prosi Piłata o ciało Jezusowe. 53 Uwinąwszy w prześcieradło chowa je di grobu. 55 Niewiásty pobożne temu się przypátrują.