Wystąpienia 561-580 z 798
Łk 7,16 I zjął wszytki strách: i wielbili Bogá, mówiąc: Że prorok wielki powstał miedzy námi: á iż Bóg náwiedził lud swój.
Łk 7,21 (A onéjże godziny wiele ich uzdrowił od niemocy i chorób, i od duchów złych: á wiele ślepych wzrokiem darował.)
Łk 7,31 I rzekł Pan: komuż tedy podobné rzekę ludzie rodzáju tego? á komu są podobni?
Łk 7,32 Podobni są chłopiętóm ná rynku siedzącym, i z sobą rozmawiájącym, i mówiącym: Gráliśmy wam ná piszczałkách, á nie táńcowáliście: nárzekáliśmy, á nie płakáliście:
Łk 7,33 Bo przyszedł Jan Chrzcicil, áni jedząc chlebá, áni pijąc winá: á mówicie, czártá ma.
Łk 7,34 Przyszedł syn człowieczy jedząc i pijąc: á mówicie, Oto człowiek obżércá i winopilcá, przyjaciél Célników i grzészników.
Łk 7,38 i stánąwszy z tyłu u nóg jego, poczęłá łzámi poléwáć nogi jeg(o), á włosámi głowy swojéj uciéráłá, i cáłowáłá nogi jego, i olejkiem mázáłá.
Łk 7,41 Dwu dłużników miał niektóry lichwiarz: jeden dłużen był pięćset groszy, á drugi pięćdziesiąt.
Łk 7,44 I obóciwszy sie do niewiásty, rzékł Symonowi: Widzisz tę niewiástę? Wszedłem do domu twego, nie dałeś wody ná nogi moje: á tá łzámi polałá nogi moje, i włosámi swemi otárłá.
Łk 7,45 Nie dałeś mi pocáłowánia: á tá, jákoż weszłá nie przestáłá cáłowáć nóg moich.
Łk 7,46 Nie pomázałeś oliwą głowy mojéj: á tá olejkiem nogi moje pomázáłá.
Łk 8,1 I zstáło sie potym, á on chodził po mieściéch i miásteczkách każąc i przepowiedájąc królestwo Bożé: á dwánaście z nim,
Łk 8,5 Wyszedł który sieje, siać nasienié swoje. A gdy siał, jedno upádło podle drógi, i podeptano jest á ptacy niebiescy pozobáli je.
Łk 8,6 A drugié upádło ná opoke: á wsczedszy uschło, iż nie miáło wilgotności.
Łk 8,7 A drugié pádło miedzy ciérnie: á spółem wszedszy ćiérnie záduśiło je.
Łk 8,8 A drugié pádło ná ziemię dobrą: á wszedszy, uczyniło owoc stokrotny. To mówiąc wołał: kto ma uszy ku słuchániu, niechaj słucha.
Łk 8,10 Którym on rzékł: Wam dano jest wiedzieć tájemnice Królestwá Bożégo, á innym przez podobieństwá, áby widząc nie widzieli, á słysząc nie rozumieli.