Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 14,17 A to, Duchá onego prawdy, ktorego świát przyjąć nie może, bo go nie widzi, áni go zna, lecz wy znacie go, gdyż u was mieszka, i w was będzie.

Jn 14,21 Ktoryć się trzyma rozkazánia mego, i záchowywa je, tenci jest ktory mnie miłuje, A kto mnie miłuje, będzie go też miłował Ociec moj, i ja go miłować będę, á objáwię mu siebie sámego.

Jn 14,23 Odpowiedział Jezus i rzekł mu, Jeśli mię kto miłuje, słowá moje záchowywáć będzie, á Ociec moj umiłuje go, i do niego przyjdziemy, á mieszkánie u niego uczyniemy.

Jn 16,7 I powiedamci wam prawdę, Wam ci to pożyteczno iż ja odejdę, bo jeślibych nie odszedł, Pocieszyciel on nie przyjdzie do was, ále jeśliż pojdę, poślę go do was.

Jn 16,19 Poznał tedy Jezus że go pytáć chcieli, i rzekł im: O tym się pytacie miedzy sobą com rzekł: Máluczko á nie ujźrycie mię, i zásię máluczko á ujźrycie mię?

Jn 18,2 I wiedział też ono miejsce Judasz ktory go zdradzał, ábowiem tam częstokroć się schadzał Jezus z zwolenniki swojemi.

Jn 18,5 Odpowiedzieli mu: Jezusá Názáreńskie(go), Rzekł im Jezus: Jamci jest, á z nimi też stał Judasz ktory go zdrádził.

Jn 18,10 A ták Symon Piotr májąc miecz dobył go, i uderzył sługę Kápłaná nawyższego, á uciął mu ucho práwe, á temu słudze było imię Máłchusz.

Jn 18,12 Rotá tedy i Rotmistrz i służebnicy Żydowscy pojmali Jezusá, i związáli go.

Jn 18,13 A wiedli go naprzod do Annaszá (bo był świekier Kajáfásow, ktory był nawyższym Kápłanem roku onego) ten zásię odesłał go związanego Kájáfasowi Kapłanowi nawyższemu.

Jn 18,24 A tákci go był Annasz odesłał związánego do Kajáfásá nawyższego Kápłaná.

Jn 18,30 Odpowiedzieli mu i rzekli: Być ten nie był złoczyńcą, tedyćbychmy go nie podáli.

Jn 18,31 Rzekł im tedy Piłat: Weźmicież go wy, á wedle zakonu wászego osądzcie go. Ale mu powiedzieli Żydowie: Namci się nie godzi zabijać nikogo.

Jn 19,1 A tákże Piłat wziąwszy Jezusá, dał go ubiczowáć.

Jn 19,2 A żołnierze uplotszy koronę z cirnia, włożyli ná głowę jego, i w płaszcz szkarłatny oblekli go.

Jn 19,3 A mowili: Witajże Krolu Żydo[do]wski, i bili go pálcatmi.

Jn 19,4 Wyszedł potym Piłat ná dwor, i rzekł im: Oto wywiodłem go ná dwor, ábyście widzieli że w nim żadnej winy nie nájduję.