Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 19,6 A gdy go ujźrzeli Biskupowie i służebnicy, krzyczeli, mowiąc, Ukrzyżuj, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłath: Weźcie go wy, ukrzyżujcież: bo ja w nim nie nájduję przyczyny.

Jn 19,12 I od tego czásu stárał sie Piłath aby go wypuścił. Ale Żydowie wołáli, mowiąc: Jeśli tego wypuścisz, nie jesteś przyjaciel Cesárski. Kożdy kto sie Krolem czyni, przeciwia sie Cesárzowi.

Jn 19,15 A oni wołáli: Weź, weź, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłath: Kroláć wászego ukrzyżuję? Odpowiedzieli Biskupi: Nie mamy Krolá, tylko Cesárzá.

Jn 19,16 Tákże tedy wydał go im, áby był ukrzyżowan. Wzięli tedy Jezusá, i wywiedli go.

Jn 19,18 támże go ukrzyżowáli, á z nim innych dwu, i s_tąd i z_owąd, ále we śrzodku Jezusá.

Jn 19,23 Żołnierze lepak gdy go ukrzyżowáli, wzięli odzienie jego (i uczynili czterzy części, kożdemu żołnierzowi część) i suknią. A byłá suknia nie z_szyta, ále od wierzchu byłá wszystká utkána.

Jn 19,41 I był ná onym mieścu gdzie go ukrzyżowano ogrod, á w ogrodzie grob nowy, w ktorym jeszcze nikt nie leżał.

Jn 20,2 Bieżawszy tedy, przyszłá do Simoná Piotrá, i do onego drugiego zwolenniká ktorego miłował Jezus: i powiedziáłá im. Wzięlić Páná z grobu, á nie wiemy gdzie go położyli.

Jn 20,13 I rzekli oni k niej: Niewiásto czemu płáczesz? Rzekłá im: Iż wzięli Páná mojego, á nie wiem, kędy go położyli.

Jn 20,15 I rzekł do niej Jezus: Niewiásto czemu płáczesz? Kogo szukasz? Oná májąc zá to żeby ogrodnik był, rzekłá do niego: Pánie, jeśliś go ty wziął, powiedz mi gdzieś go położył: á ja go wezmę.

Jn 21,12 Rzekł im Jezus: Chodźcie, obiedwajcie. A żaden z tych co tám siedzieli nie śmiał go spytáć, Ktoś ty jest? Wiedząc iż Pan jest.

Mt 8,0 Cap(itulum): 8. Trędowátego Jesus uzdrowiwszy do kápłanow odsyła, Setnikowego sługę, i świekrę Piotrowę, i inszych wiele uzdrowił, czárty z opętánych wyrzuca, Doktorá ktory zá nim chciał iść, odrzuca, ojca pogrześć nie dopuszcza jednemu, w łodce śpi, á zwolennicy go budzą, dyjabelstwo w wieprze wegnáł.

Mt 12,0 Cap(itulum): 12. Wymawia Krystus zwolenniki że w Sobotę kłosy tárgáli, rękę uschłą uzdráwia, potym i opętanego, i ślepego, i niemego, Okázuje że go Licemiernicy fałesznie potwarzáją áby mocą dyjabelską czárty wygániał, o grzechu przeciw duchowi świętemu, o proznym słowie náuka, braciej i mátki nie zna.

Mt 16,0 Cap(itulum): 16. Żydy Jesus gromi, że známion żądáją, Zwolennikom sie każe strzec kwásu Licemierniczego, i pyta ich co by o nim ludzie trzymáli? obiecuje klucze Piotrowi od niebá, opowiáda im swą mękę, Piotr go z tego strofuje, á on go z tego Szátánem názwał, uczy áby kożdy niosł krzyż swoj.

Mt 22,0 Cap(itulum): 22. Przypowieści o Krolu ktory spráwował gody synowi swemu, á gdy proszeni goście przyść nie chcą, kazał wszystkich skądkolwie przywieść, á gdy jednego ujzrzał nieubránego w odzienie swádziebne, kazał go do zewnętrznych ciemności wrzucić, O czynszu Cesárskim pokusá od Licemiernikow, o zmartwych_wstániu, o najwiętszym przykazániu.

Mk 3,0 Cap(itulum): 3. Uzdrowił Christus rękę człowiekowi w Sobotę: Czártowie wyznawają go być synem Bożym, Dwánaście zwolennikow rozsyła áby kázali, dawszy im moc nád chorobámi i dyjabelstwem, Fáryzeusze zawiazał wywodem mocnym, powiáda też o bluznierstwie przeciwko duchu Świętemu.