Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 13,24 Wszakże w one to dni po ućiśnieniu onym, záśmi się słońce á księzyc nie poda jásnośći swojej.

Mk 13,25 [I gwiazdy niebieskie będą spádać,] á ocy ktore są ná niebie záchwieją się.

Mk 13,27 A tedy poszle ánjoły swe, á zbierze wszytki swe wybráne od czterzech wiátrow, od kráin żiemie áż do kráin niebá.

Mk 13,33 Strzeżcież się, czujćież á modłćie się: bo niewiećie kiedy czás będzie.

Mk 14,3 A gdy on był w Betániey w domu Szymoná trędowátego, gdy on śiedział, przyszłá niewiástá májąc álábastr máśći spikánárdowej bárzo drogiej, á stlutszy álábástr wylałá na głowę jego.

Mk 14,4 A byli niektorzy co się gniewáli sámi w siebie, á mowili, naczże się stáła tá utrátá tej máśći?

Mk 14,7 Bo záwżdy ubogie będziećie mieć z sobą, i kiedykolwiek záchcećie możećie im dobrze czynić: á mnie nie záwżdy mieć będziećie.

Mk 14,13 I posłał dwu z swych uczniow i rzekł im, Idźćie do miástá, á podła się z wámi człowiek niosąc gliniány dzban wody: idźćież zá nim.

Mk 14,19 A oni poczęli się smęćić i mowić mu jeden po drugim, Azali ja? á drugi, izali ja?

Mk 14,27 I rzekł im Jezus, iż wszyscy się zgorszyćie we mnie tej nocy: iż nápisano jest. Uderzę Psterzá á rozproszą się owce.

Mk 14,34 I mowił im, smętna jest duszá mojá áż do śmierći: zostańćie tu á czujćie.

Mk 14,37 I przyszedł, á ználazł je spiące: i rzekł Piotrowi, Szymon śpisz? [Nie mogłżeś] czuć jednej godziny?

Mk 14,38 Czujćież á modlćie się, byśći nie przyszli w pokuszenie. Boć duch ochotny, ále ćiáło mdłe.

Mk 14,41 I przyszedł po trzećie, á rzekł im, spićież náwet i odpoczywajćie; [dosyć ći, przyszłáć godziná:] oto będzie wydan syn człowieczy w ręce grzesznikow.

Mk 14,43 I wnet pokąd to jeszcze mowił, przyszedł Judasz ktory był jeden ze dwunaśćie: á z nimi wielki tłum, z mieczmi, i z kijmi, od przedniejszych ofiárownikow i uczonych w piśmie i strárszych.

Mk 14,44 A dał im był hásło ten ktory go wydał mowiąc, krorego kolwiek pocáłuje, tenći jest: imajćież go á wiedzćie bespiecznie.

Mk 14,49 Ná káżdym dzień był u was w kośćiele ucząc, á nie pojmáliśćie mię, ále żeby się wypełniły pismá.

Mk 14,53 I odwiedli Jezusá do przedniejsze ofiárowniká: á zeszli się do niego wszyscy przedniejszy ofiárownicy o stárszy, i uczeni w piśmie.

Mk 14,58 Ześmy my słyszeli jego mowiącego, że ja rozwále kośćioł ten ktory jest rękámi uczyniony, á zá trzy dni inny nie ręką uczyniony zbuduję.

Mk 14,61 A on milczał, á nic nie odpowiedał. Znowu pyta go przedniejszy ofiárownik, i mowi mu, tyżeś jest Christus syn błogosłáwionego?