Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1572)

Wystąpienia 541-560 z 691

Jn 6,51 Ja jestem chleb żywiący, ktory z niebá zstąpiłem: Jesliby kto jadł z tego chlebá, żyć będzie ná wieki: á chleb záś ktory ja dam, ciáło moje jest, ktore ja dam zá żywot świátá.

Jn 6,54 Kto je moje ciáło, i pije moję krew, ma żywot wieczny: á ja go wzbudzę ostátniego dniá.

Jn 6,55 Bo ciáło moje prawdziwy jest pokarm, á krew mojá prawdziwy jest napoj.

Jn 6,56 Kto je moje ciáło, i pije moję krew, we mnie mieszka á ja w nim.

Jn 6,58 Ten jest chleb ktory z niebá zstąpił: nie jáko jedli ojcowie wászy Mánnę, á pomarli. Jedzący ten to chleb, żyć będzie do wieku

Jn 6,66 Odtąd mnodzy odeszli z uczniow jego názad, á już z nim nie chodzili.

Jn 7,3 Rzekli przeto k niemu Brácia jego, Przejdzi stąd, á idź do (ziemie) żydowskiej, áby i uczniowie twoi widzieli spráwy twoje ktore czynisz.

Jn 7,19 Nie Mojżesz (li) dał wam zakon, á nikt z was nie czyni zakonu? Co mię szukacie zábić.

Jn 7,21 Odpowiedział Jezus i rzekł im: jeden uczynek uczyniłem, á wszyscy się dziwujecie, dlatego.

Jn 7,26 A oto, jáwnie powieda, á nic jemu nie mowią, zali prawdziwie poználi książętá, że ten jest prawdziwie Krystus?

Jn 7,30 Szukáli przeto pojmáć go, á żaden nie tárgnął się nań ręką, iż jeszcze nie przyszłá godziná jego.

Jn 7,33 Rzekł przeto im Jezus, Jeszcze máły czás z wámi jestem, á pojdę ku (onemu) ktory mię posłał.

Jn 7,36 Co jest to zá słowo ktore rzekł, szukáć mię będziecie, á nie znajdziecie. A gdzie jestem ja, wy nie możecie przyść?

Jn 7,37 W ostátni záś dzień wielki świętá, stánął Jezus, i krzyczał mowiąc, Jesli kto prágnie, niech przyjdzie ku mnie, á pije.

Jn 7,51 Izali zakon nász sądzi człowieka, jesli by nie wysłuchał od niego pierwej, á poznałby co czyni?

Jn 8,2 I rániuczko zásię przyszedł do kościołá, á wszytek lud przyszedł do niego, i siedząc náuczał je.

Jn 8,3 Przywiedli záś uczeni w piśmie i Faryzeuszowie do niego niewiástę w cudzołostwie nálezioną, á postáwiwszy ją w pośrodku,

Jn 8,9 Oni záś usłyszawszy (to) wyszli jeden zá drugim, począwszy od stárszych, áż do ostátnich, i został się sam Jezus, á niewiástá w pośrodku stojąca.

Jn 8,10 Podniosszy się zaś Jezus á nie widząc nikogo oprocz niewiástę, rzekł jej. Niewiásto, gdzie są oni, co (ná) cię skárżyli, żaden że cię nie osądził.

Jn 8,11 Oná záś rzekłá, żaden Pánie, Rzekł záś Jezus áni ja ciebie osądzam, idź á więcej nie grzesz.