Słowo: tedy (1563) 
Wystąpienia 541-560 z 682
Jn 4,39 Tedy z miástá onego wiele Sámárytanow uwierzyli weń ná powieść onej niewiásty, ktora świádczyłá że jej wszytko powiedział co jedno kolwiek czyniłá.
Jn 4,45 Gdy tedy przyszedł do Gálilejej, przyjęli go Gálilejczycy, bo widzieli wszytko co czynił w Jeruzálem ná dzień święty, bo też byli i sámi zeszli się ná dzień święty.
Jn 4,53 I poznał ociec iż się to onej godziny stáło, gdy mu powiedział Jezus: Syn twoj jest żyw. Uwierzył tedy sam i wszytek dom jego.
Jn 5,7 Tedy mu on chory odpowiedział: Pánie nie mam żadnego ktory by mię włożył do sadzawki gdy bywa poruszona wodá, owszem niż ja przyjdę już drugi wnidzie przede mną.
Jn 5,10 Tedy Żydowie mowili onemu ktory był uzdrowion: Nie godzić się tobie łożá nosić.
Jn 5,19 Tedy Jezus odpowiedziawszy im rzekł: Záprawdę záprawdę wam powiedam, nie możeć Syn sam od siebie spráwować, áż ujźry Ojcá spráwującego. Abowiem to co on kolwiek czyni, toż też tákże i Syn czyni.
Jn 5,43 Jaciem przyszedł imieniem Ojcá mego, á nie przyjmujecie mię. A jeśliżby przyszedł iny swym imieniem, tedy go przyjmiecie.
Jn 6,5 Tedy podniosszy oczu swych Jezus ujźrał iż wielkie mnostwo ludzi schodziło się do niego, i rzekł do Filipá: Skądże nákupiem chlebow, aby się ci nájedli?
Jn 6,10 Tedy rzekł Jezus: Rozkażcież áby ci siadáli, á było tám trawy dosyć ná onym miejscu. Siádło tedy mężow w liczbie około piąci tysięcy.
Jn 6,13 Zebráli tedy i pełne nakłádli dwánaście koszow okruszkow z pięciorgá chlebá jęczmiennego, ktore pozostáły tym co jedli.
Jn 6,18 Tedy morze gdy wstał wielki wiátr poczęło się burzyć.
Jn 6,28 Tedy oni rzekli: Coż czynić będziemy, abychmy spráwowáli uczynki Boże?
Jn 6,34 Rzekli tedy k niemu: Pánie daj nam záwżdy tego chlebá.
Jn 6,42 I mowili: Izaż ten nie jest Jezus syn Jozefow ktoregośmy ználi ojcá i mátkę? Jákoż tedy ten powieda, że z niebá zstąpił?
Jn 6,52 Wadzili się tedy Żydowie jedni przeciw drugim mowiąc: Jákoż ten może nam dáć ciáło swe ábyśmy je jedli?
Jn 6,60 Wiele ich tedy z zwolennikow jego to słysząc mowili: Przykreć to są słowá, i ktoż tego słucháć może?
Jn 7,1 Tedy Jezus przemieszkawał potym w Gálilejej, bo nie chciał w Żydostwie przebywáć, iż nań czyháli Żydowie jákoby go zábić.
Jn 7,10 Potym gdy szli brácia jego, tedy też i on szedł ná święto, nie jáwnie ále jákoby potájemnie.
Jn 7,11 Szukáli go tedy Żydowie w święto, á mowili: A on gdzież jest?
