Słowo: á (1561) 
Wystąpienia 521-540 z 1380
Mk 7,36 Tedy przykazał im, áby tego nikomu nie powiádáli. Ale im tego im wiecej zákázował, tym więcej á więcej opowiádáli,
Mk 8,1 W one dni zásie gdy byłá wielka tłuszcza przy Jezusie, á nie mieli co by jedli: zezwawszy Zwolenniki, rzekł do nich:
Mk 8,2 Mam lutość nád tłuszczą: Bo już oto trzy dni trwáją przy mnie á nie máją co by jedli:
Mk 8,3 á jeślibym je opuścił głodnemi á łácznemi do domu swego, ustáną ná drodze: bo niektorzy z nich z dáleká przyszli.
Mk 8,15 Tedy przykázował im mowiąc: Báczcie, á strzeżcie sie kwásu Fáryzejskiego, i kwásu Herodowego.
Mk 8,19 kiedym ono pięcioro chlebá rozłamał miedzy pięć tysięcy, á wieleście koszow pełnych odrobin nábráli? Powiedzieli mu, Dwánaście.
Mk 8,23 I pojąwszy zá rękę ślepego, wywiodł go precz ze wsi: á plunąwszy ná oczy jego, włożywszy też ręce swoje, spytał go jeśliby co widział.
Mk 8,27 I wyszedł jest Jezus i zwolennicy jego do miásteczek Cesárei (przezwiskiem) Philipowej: á w drodze będąc pytał zwolennikow swych, temi słowy: Kim mię być ludzie powiádáją?
Mk 8,28 Oni mu odpowiedzieli, rzekąc: Jedni Janem Krzcicielem, drudzy Helijaszem, á drudzy też jákoby jednym z Prorokow.
Mk 8,31 I począł ich náuczać, że syn człowieczy potrzebá áby wiele ucierpiał, á żeby był odrzucony sromotnie od stárszych, i od nájwyższych kápłanow, i od Doktorow, i że ma być zábit: á po trzech dnioch z martwych wstáć.
Mk 8,36 Bo á co zá pożytek uczyni człowiekowi, by pozyskał wszytek świat? á szkodę duszy swej uczynił?
Mk 9,3 I stáło sie odzienie jego łsnące, á bárzo białe jáko śnieg: ták jáko białego fárbierz nie może ná ziemi uczynić.
Mk 9,5 A odpowiádájąc Piotr, rzekł Jezusowi: Mistrzu dobrze tu nam być, sprawmy tu trzy przybytki: Tobie jeden, Mojzeszowi jeden, á Helijaszowi jeden.
Mk 9,6 Bo nie wiedział co mowił: á to iż sie byli bojáźnią polękáli.
Mk 9,14 Przyszedszy potym do zwolennikow swoich, ujźrzáł tłuszczą wielką przy nich, k temu i Doktory, á oni sie gadáją s nimi.
Mk 9,18 Ktory gdzież_kolwiek go pochwyci, tłucze go, á piány mu sie z ust toczą, á zębomá zgrzyta, á schnie. I mowiłem zwolennikom twoim, áby go wygnáli, ále nie mogli.
