Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: tedy (1563)

Wystąpienia 521-540 z 682

Jn 1,32 Tedy Jan świádczył mowiąc: Widziałem Duchá zstępującego jáko gołębicę z niebá, ktory też został nád nim.

Jn 1,38 Obrociwszy się tedy Jezus, á ujźrawszy je za sobą idące, rzekł do nich: Czegoż szukacie? A oni rzekli: Rabbi (co jeślibyś wykłádał jest Mistrzu) gdzież mieszkasz?

Jn 1,39 Tedy im rzekł: Podźcież á oglądajcie. A ták szli i widzieli gdzie mieszkał, á zostáli przy nim onego dniá, bo byłá jákoby dziesiąta godziná.

Jn 1,46 Ná to mu powiedział Náthánáel: I możesz być od Názáreth co dobrego? Tedy mu rzekł Filip: Podź á oglądaj.

Jn 1,47 Ujźrawszy tedy Jezus Náthánáelá idącego do siebie, powiedział o nim: Tenci jest záprawdę Izráelitá, w ktorym niemász zdrády.

Jn 1,50 Tedy mu odpowiedział Jezus i rzekł: Żem tobie mowił, Widziałem cię pod figowym drzewem, dla_tego wierzysz? jeszcze nád ty więtsze rzeczy ujźrysz.

Jn 2,1 Tedy dniá trzeciego było spráwowano wesele w Kanie Gálilejskim miásteczku, gdzie też byłá i mátká Jezusowá.

Jn 2,8 Tedy im rzekł: Czyrpajcież teraz á podájcie przedniejszemu sprawcy, á ták oni podáli.

Jn 2,9 Skoro tedy skosztował przedniejszy sprawcá wody onej ktora się zstáłá winem (á nie wiedział skąd by było, lecz słudzy wiedzieli ktorzy wodę czyrpali,) wezwał k sobie oblubieńca onto przedniejszy sprawcá.

Jn 2,10 I rzekł mu: Wszyscyć naprzod dawáją wino dobre, á gdy się goście wedle potrzeby nápiją, tedy to co jest podlejsze, á tyś dobre wino chował áż do_tąd.

Jn 2,20 Tedy rzekli Żydowie: Przez czterdzieści i sześć lat budowan jest ten kościoł, á ty go chcesz we trzech dnioch wystáwić?

Jn 3,3 Tedy mu Jezus odpowiedájąc rzekł: Záprawdę záprawdę tobie powiedam, jeśli się kto nie národzi znowu, nie może widzieć krolestwá Bożego.

Jn 3,14 Jáko tedy Mojżesz wystawił był węża ná puszczy, ták potrzebá áby wystáwion był Syn człowieczy.

Jn 3,28 Wy tedy będziecie mi świádkowie żem powiedział: Iżciem ja nie jest on Krystus, álem jest posłan przed nim.

Jn 4,9 Tedy mu rzekłá oná Sámárytáńska niewiástá: Jákoż ty Żydem będąc, żądasz ode mnie picia, ktoram jest niewiástą Sámárytáńską? gdyż Żydowie nie towárzyszą z Sámarytany.

Jn 4,10 Ale Jezus dawszy jej odpowiedź rzekł: O_byżeś wiedziałá ten dar Boży, i kto ten jest ktory mowi tobie, Daj mi pić, tedy byś ty go prosiłá, á on by tobie dał wodę żywą.

Jn 4,11 Rzekłá mu niewiástá: Pánie nie masz czym czyrpać, á studnia jest głęboka, skądże tedy masz tę wodę żywą?

Jn 4,16 Tedy jej rzekł Jezus: Idź wzow' mężá twego, á przydź tu.

Jn 4,28 Zostawiwszy tedy dzban swoj niewiástá, szłá ku miástu, i powiedziáłá ludziam miejsca onego.

Jn 4,34 Tedy rzekł Jezus: Mojci pokarm jest ábych czynił wolą tego ktory mię posłał, á dokończył spráwy jego.