Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 19,4 Wyszedł zásię Piłat przed ratusz, i rzekł im: Oto go wam wiodę przed ratusz: ábyście poználi że w nim żadnej przyczyny nie nájduję.

Jn 19,6 Gdy go tedy ujźrzeli Arcykápłani i służebnicy ich, záwołáli mowiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłat: Weźmicież go wy, á ukrzyżujcie. boć ja w nim winy nie nájduję.

Jn 19,12 Odtądże Piłat stárał się, áby go wolnym uczynił. Lecz Żydowie wołáli mowiąc: Jeśli tego wypuścisz; nie jesteś przyjaciel Cesárski. Káżdy co się czyni krolem, sprzeciwia się Cesárzowi.

Jn 19,15 A oni wołáli: Strać, strać, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłat: Kroláż wászego ukrzyżuję? Odpowiedzieli Arcykápłani: Nie mamy krolá jedno Cesárzá.

Jn 19,16 W ten czás tedy podał go im, żeby był ukrzyżowan. I wzięli Jesusá, i wywiedli.

Jn 19,18 gdzie go ukrzyżowáli, á z nim drugich dwu stąd i zowąd, á w pośrzodku Jesusá.

Jn 19,23 Żołnierze tedy gdy go ukrzyżowáli, wzięli száty jego (i uczynili cztery części; káżdemu żołnierzowi część) i suknią. A byłá tá suknia nie szyta, od wierzchu cáło dziana.

Jn 19,33 Lecz przyszedszy do Jesusá, gdy go ujrzeli już umárłego, nie łamáli goleni jego:

Jn 20,2 Biegłá tedy, i przyszłá do Symoná Piotrá, i do drugiego uczniá ktorego miłował Jesus, á rzekłá im: Wziętoć Páná z grobu, á nie wiemy gdzie go położono.

Jn 20,13 Rzekli jej oni: Niewiásto, przecz płáczesz? Rzekłá im: iż wzięto Páná mego: á nie wiem kędy go położono.

Jn 20,15 Rzekł jej Jesus: Niewiásto, czemu płáczesz? kogo szukasz? Oná mniemájąc żeby był ogrodnik, rzekłá mu: Pánie, jeśliś go ty wyniosł, powiedz mi gdzieś go położył: á ja go wezmę.

Jn 21,12 Rzekł im Jesus: Podźcież, obiedwajcie. A żaden z siedzących u stołu nie śmiał go zopytáć: Ktoś ty jest? wiedząc iż Pan jest.

Mt 16,0 Rozdział XVI. 1. Známieniá z niebá proszą Pháryzeuszowie. 6. Każe się uczniom strzec kwásu Pháryzájskiego. 13. Pyta ich co by o nim trzymáli. 16. Piotrowi po jego wyznániu obiecuje, że ná nim miał kościoł swoj zbudowáć, i dáć mu klucze krolestwá niebieskiego. 21. A opowiádájąc śmierć swoję Apostołom. 22. Od Piotrá strofowány. 23. Názwał go szátánem. 24. Záprzenie sámego siebie, i krzyżá noszenie. 27. Bog odda káżdemu według uczynkow jego.

Mt 26,0 Rozdział XXVI. 1. Christus śmierć swoję bliską opowieda. 4. Rádá przełożonych Żydowskich przeciw Christusowi. 7. Drogi olejek wylany ná głowę jego. 14. Judasz przedáje Christusá. 21. Ostátnia wieczerza. 26. Pan uczynił chleb ciáłem, á wino krwią swoją. 31. Opowieda uczniom przyszłe zgorszenie. 34 i 70. I Piotrowe záprzenie. 37. Smuci się. 39. Modlitwá w ogrojcu. 48. Judasz go wydáje pocáłowánim. 51. Piotr ucina ucho Máłkuszowi. 57. Wiedzion do Kájphaszá. 5. Fałszywi świádkowie. 64. Wyznawa się być Christusem. 67. Uplwan i poszyjkowan.

Mk 3,0 Rozdział III. 1. Rękę uschłą, w szábát uzdrowił. 6. Rádá Żydow przeciw Christusowi. 10. Chorzy dotknienim Christusá uzdrowieni. 11. Czárci przed nim pádáją, i wyznawáją go. 14. Obiera dwunaście Apostołow. 16. Imioná ich. 21. Christusá powinowáci zá szalonego máją. 22. Pháryzeuszowie moc jego Beelzebubowi przypisują. 29. Bluźnierstwo przeciw Duchowi świętemu. 35. Kto jest brátem, siostrą, i mátką Christusową.

Mk 8,0 Rozdział VIII. 2. Siedmiorgiem chlebá 4000. ludzi nákarmił. 11. Żydowie známion się domagáją. 15. Kwás ábo náuká Pháryzeuszow i Herodianow. 22. Ślepemu wzrok przywraca. 27. Mniemánie ludzi o Christusie. 29. Apostołowie go wyznawáją być Christusem. 31. Ktorym mękę swą opowieda. 33. I Piotrá szátánem názywa. 34. Náśládowáć Christusá, Záprzeć sámego siebie. Krzyż swoj ná się wziąć. 35. Duszę swą záchowáć ábo strácić. 38. Wstydáć się Christusá.