Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: go (1556)

Wystąpienia 501-520 z 529

Jn 19,16 Tedy więc wydał go im, áby był ukrzyżowan. Pojęli tedy Jesusá i wywiedli go.

Jn 19,18 tam ukrzyżowáli go, i z nim innych dwu, i stąd i zowąd, á wpośrzodku Jesusá.

Jn 19,23 Żołnierze tedy gdy go ukrzyżowái, wzięli odzienie jego, i uczynili czterzy częśći, kożdemu żołnierzowi część i suknią. A byłá suknia nie szyta: z wierzchu utkána przez wszytko.

Jn 19,33 A do Jezusá gdy przyszli, á widzieli go już umárłego, nie łamáli goleń jego.

Jn 20,2 Pobieżáłá tedy i przyszłá do Simoná Piotrá, i do drugiego zwolenniká ktorego miłował Jesus: i rzekłá im. Wzięto páná z grobu, á nie wiemy gdzie go położono.

Jn 20,15 Rzekł jej Jezus. Niewiásto czemu płáczesz? Kogo szukasz? Oná mnimájąc iżby ogrodnik był, rzekła jemu. Pánie, jeśliś ty jego wziął, powiedzi mi gdzieś go położył, á ja go wezmę.

Jn 21,12 Rzekł im Jesus. Chodźcie. Obiedwajcie. A żaden nie śmiał z zwolennikow pytáć go. Ty ktoś jest? Wiedząc iż pan jest.

Jn 21,22 Rzekł jemu Jesus. Ták go chcę trwáć áżbym przyszedł, co tobie do tego, ty mnie náśláduj.

Jn 21,23 Wyszła tedy mowá tá miedzy brácią, iż zwolennik on nie umiera. A nie rzekł jemu Jesus nie umiera. Ale ták go chcę trwáć, áżbym przyszedł, co tobie do tego.

Mt 22,0 Opowiada gody wieczne, i niewdzięczność ludzi. A jáko go żydowie kusili w poborze Cesárskim, á gadánie o przykazániu bożym, i zmartwychwstaniu. Caput. 22.

Mt 26,0 Pan Christus wieczerza z ápostoły w wieczerniku. ciáło swe poświęciwszy dáje, á ná modlitwie w ogrodzie od Judaszá wydan, od żydow jest wieczion, oskárżon, á Piotr sie go záprzał. Caput. 26.

Mk 12,0 Przepowieść o winnicy pan żydom powiádá, á oni bacząc że ná nie mowi, chcieli go podchwycić w mowie, i posłáli k niemu pytáć o czyńsz cesarski, i o zmartwychwstániu sáduceuszow, na koniec sámi o przykazánie pierwsze pytáją, odpráwiwszy je pan wdowę ubogą bogaczom przekłada. Caput. 12.

Jn 7,0 Pan Christus uchodząc gniewu żydowskiego mięszka w Gálileej. A potájemnie ná święto przyszedwszy jáwnie w kościele każ wszytkim ná dziw, słudzy by go pojimáli posłáni wracáją sie z zálecánim jego. Caput. 7.

Mt 8,34 I oto wszytko miásto wyszło przeciwko Jezusowi. I uźrzawszy go, prosili go, áby szedł z gránic ich.

Mt 14,36 i prosili go áby sie choć podołká odzienia jego dotknęli. A ktorzykolwiek sie dotykáli, zdrowi zstáli sie.

Mt 21,46 I szukájąc go jąć, bali się tłuszcz. Abowie(m) jáko proroká mieli go.