Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1577)

Wystąpienia 501-520 z 1349

Mk 10,33 Iż oto wstępujemy do Jeruzálem, á Syn człowieczy będzie wydan przedniejszym ofiárownikom i ucznonym w piśmie, i osądzą go ná śmierć, i wydádzą go pogánom,

Mk 10,34 I szydzić będą z niego, i ubiczują go, i będą nań plwáć, i zámordują go: [á dniá trzecie] powstánie.

Mk 10,37 A oni mu rzekli, Daj nam ábychmy śiedzieli jeden po práwicy twej á drugi po lewicy twej w chwale twojej.

Mk 10,42 A Jezus wezwawszy ich, powiedziáł im, Wiećie iż ci, ktorych widzimy przodujących w narodziech, [pánują nád nimi:] á zácniejszy z nich zwierzchnośći używáją nád nimi.

Mk 10,46 I przyszli do Jerychá: á gdy on wychadzał z Jerychá, i uczniowie jego, i tłum nie máły, syn Tymeuszow Bártymeusz ślepy siedział podle drogi żebrząc.

Mk 10,48 I szukáli nań wiele ich áby milczał: á on tym więcej wołał, synu Dawidow zmiłuj się nádemną.

Mk 10,51 I odpowiedziawszy rzekł mu Jezus, czego chcesz ábychći uczynił? á ślepy powiedział mu, Náuczyćielu ábym przejzrzał.

Mk 11,2 I rzekł im, Idźćie [do miásteczká] ktore jest przećiwko wam: á nátychmiast wszedszy do niego, najdziećie oślę uwiązáne, ná ktorym żaden z ludzi nie siedział: odwiązawszy je przywiedzćie.

Mk 11,3 A jeśliżby wam kto rzekł, przecz to czynićie? powiedzćie, iż go pan potrzebuje: á wnet je tu poszle.

Mk 11,4 I szli, á náleźli oślę uwiązáne u forty, ná dworze, gdzie się dwie drodze schádzáły: i odwiązáli je.

Mk 11,11 [I wszedł Jezus do] Jeruzalem i do kośćiołá: á obejzrzawszy wszytko, gdy już byłá wieczorna godziná, wyszedł do Betánii z dwiemanaśćie.

Mk 11,13 A ujzrzawszy z dáleká figę, májącą liśćie, przyszedł iżby co ná niej nálazł: á przyszedszy ku niej nic nie nálazł, jedno liśćie: bo nie był czás figami.

Mk 11,14 A odpowiedájąc Jezus rzekł jej, Niech nikt ná wieki nie uzywa owocu z ćiebie: á słyszeli uczniowie jego:

Mk 11,15 I przyszli do Jeruzálem: á Jezus wszedszy do kośćiołá, począł wyrzucáć przedájące i kupujące w kośćiele: i sprzewrácał stoły tych co pieniądzmi hándlują, i stołki tych co przedawáli gołębie:

Mk 11,17 A náuczał, mowiąc im, izaż nie jest nápisano, że dom moj, dom modlitwy będzie názwan wszytkim narodom? á wyście gi uczynili jáskinią zbojcow.

Mk 11,23 Amen powiedamći wam Iż ktobykolwiek rzekł tej gorze, podnieś się á wrzuć się w morze, á niewątpiłby w sercu swym, leczby uwierzył że się stánie co mowi, stánie się mu coby jedno rzekł.

Mk 11,24 Przetoż wam powiedam wszystko oczkolwiek modląc się prośićie, wierzćie [że weźmiećie] á stánie się wam.

Mk 11,27 [I przyszli zásię] do Jeruzálem: á gdy się on przechadzał w kośćiele, przyszli do niego przedniejszy ofiárownicy i uczeni w piśmie i stárszy,

Mk 11,28 I mowili mu, ktora to zwierzchnością czynisz, á ktoć dał zwierzchność tę ábyś to czynił?