Słowo: tedy (1563) 
Wystąpienia 501-520 z 682
Łk 23,28 Tedy się Jezus obrociwszy do nich, rzekł, Corki Jerozolimskie nie náde mną płáczcie, ále nád sámy sobą i nád dziatkámi wászemi.
Łk 23,35 Stał tedy lud dziwując się, A książętá kapłáńskie śmieszki sobie z niego stroili i z nimi, mowiąc, Ine wybáwiał, niechże się i sam wybáwi, jeśliżeć ten jest on Krystus Boży wybrány.
Łk 23,43 Tedy mu powiedział Jezus, Záprawdę powiedam tobie, Dziś ze mną bedziesz w Ráju.
Łk 23,46 Záwołał tedy Jezus głosem wielkim, á rzekł, Ojcze w ręce twe podawam duchá mojego, A to rzekszy skonał.
Łk 23,50 Tedy oto mąż niektory imieniem Jozef Senator, á dobry i spráwiedliwy człowiek.
Łk 24,1 Tedy dniá pirwszego tegodniá onego bárzo rániuczko przyszły do grobu, niosąc ony rzeczy wonne ktore były nágotowáły, i były też niektore z nimi.
Łk 24,8 Tedy ony sobie wspomniáły ná słowa jego.
Łk 24,15 A gdy tak rozmawiáli i społu się pytáli, tedy Jezus przybliżywszy się szedł pospołu z nimi.
Łk 24,17 Tedy rzekł do nich: Coż to są zá rozmowy ktore idąc macie miedzy sobą, á przeczżeście smętnej twarzy?
Łk 24,25 Tedy on rzekł do nich: O głupi á nierychłego sercá ku wierzeniu temu wszytkiemu co powiedzieli Prorocy.
Łk 24,28 A gdy byli blisko miásteczká do ktorego szli, tedy on ták zmyślał jákoby miał dalej ić.
Łk 24,31 Otworzyły się tedy oczy ich, i poznali go, ále on zniknął od ich obliczności.
Łk 24,36 O tym gdy oni mowili, tedy Jezus stánął w pośrod ich, i rzekł im: Pokoj wam.
Łk 24,37 Zlęknąwszy się tedy i strwożywszy mnimáli iż duchá widzieli.
Łk 24,45 Otworzył tedy smysł ich iż zrozumieli pismá, i rzekł do nich:
Łk 24,49 I otoć ja poślę obietnicę Ojcá mego ná was. Mieszkájcież wy tedy w mieście Jeruzálem, áż będziecie obleczeni mocą z wysokości.
Łk 24,52 Oni tedy dawszy mu chwałę, wrocili się do Jeruzálem z weselem wielkim.
Jn 1,21 Tedy go pytáli: Cożeś wżdy jest? I Helijasz żeś ty? á on rzekł, Nie jestem. A oni rzekli: Izaś jest Prorokiem onym? á on odpowiedział, Nie jestem.
Jn 1,23 Tedy on rzekł: Jam jest głos wołájącego ná puszczy, Przepráwujcież drogę Páńską, jáko powiedział Ezájasz Prorok.
Jn 1,25 I pytali go á mowili mu: Czemuż tedy krzcisz, gdyżeś ty nie jest Krystus, áni Helijasz, áni Prorok on?
