Słowo: go (1563) 
Wystąpienia 481-500 z 609
Jn 6,50 Tenci jest chleb on ktory z niebá zstąpił, iż kto go pożywa, nie umrze.
Jn 6,54 Ktoć używa ciáłá mego, i pije moję krew', ma żywot wieczny, á ja go wzbudzę w ostátni dzień.
Jn 6,64 Leczci są niektorzy z was co nie wierzą, Abowiem wiedział od początku Jezus ktorzy byli ci co nie wierzyli, i tego ktory go zdrádzić miał.
Jn 6,66 Od tegoż czásu wiele z zwolennikow odstąpili go, áni z nim więcej chodzili
Jn 7,1 Tedy Jezus przemieszkawał potym w Gálilejej, bo nie chciał w Żydostwie przebywáć, iż nań czyháli Żydowie jákoby go zábić.
Jn 7,11 Szukáli go tedy Żydowie w święto, á mowili: A on gdzież jest?
Jn 7,18 Ktoć z sámego siebie mowi, chwałyć własnej szuka. Ale ten co szuka chwały tego ktory go posłał, tenci jest prawdziwy, á niemász w nim niespráwiedliwości.
Jn 7,29 Leczci go ja znam, bom od niego jest, á on mię posłał.
Jn 7,30 I szukáli tego jákoby go pojmáć, ále żaden nie tárgnął się nań ręką, bo była nie przyszłá godziná jego.
Jn 7,32 Tedy słysząc Fáryzeuszowie iż to o nim lud pospolity szemrał, posłáli ciż to Fáryzeuszowie i Książętá kápłáńskie służebniki áby go pojmáli.
Jn 7,35 A przetoż Żydowie mowili miedzy sobą, I dokądże ten ma ić iż my go nie znajdziemy? Czyli pojdzie do rozproszonych miedzy Greki á będzie uczyć pogány?
Jn 7,44 I chcieli niektorzy z nich pojmáć go, ále się nań żaden nie targnął ręką.
Jn 7,45 Zatym przyszli słudzy do nawyższych Kápłanow i do Fáryzeuszow, ktorzy im rzekli, Przeczżeście go nie przywiedli?
Jn 8,6 A to mowili kusząc go áby ji oskárżyć mogli, lecz Jezus schyliwszy się ku dołu, pisał palcem ná ziemi.
Jn 8,7 Gdy go tedy nie przestawáli pytáć, podniosszy się rzekł im, Kto z was nie jest winien grzechu, niechżeć ná nię pierwszy rzuci kámieniem.
Jn 8,20 Tyć słowá mowił Jezus w skárbnicy, ucząc w Kościele, á żaden go nie pojmał, bo jeszcze nie przyszła byłá godziná jego.
Jn 8,55 Lecz go áni znacie, á jać go znam, i jeślibych rzekł że go nie znam, będę rownym wam kłamcą, Ale go znam i słowo jego zachowywam.
