Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 9,36 I wziąwszy dziećiątko postáwił że w pośrod ich, á piástując je ná rękach rzekł im,

Mk 9,37 Ktożkolwiek jedno z tákowych dziateczek przyjmie w imię moje, mnie przyjmuje: á ktokolwiek mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, ále tego ktory mię posłał.

Mk 9,39 A Jezus rzekł, Nie hámujćiego, ábowiem żaden nie jest ktoryby czynił cudá przez imię moje, á mogł mi prędko złorzeczyć.

Mk 9,44 Gdzie robak ich nie umiera, á ogień nie gáśnie.

Mk 9,46 Gdzie robak ich nie umiera, á ogień nie gáśnie.

Mk 9,48 Gdzie robak ich nie umiera, á ogień nie gáśnie.

Mk 9,49 Abowiem káżdy ogniem będzie posolon, á káżda ofiárá będzie solą osoloná.

Mk 10,7 Dla tegoż opuśći człowiek ojcá swego i mátkę, á przyłączy się ku żenie swej.

Mk 10,8 I będą dwá w jedno ćiáło, á ták już dálej nie są dwá, ále jedno ćiáło.

Mk 10,11 I rzekł im, Ktobykolwiek opuśćił żonę swą, á pojąłby iną, cudzołoży przećiw niej.

Mk 10,12 A jeśliby niewiástá opuśćiłá mężá swojego, á szłáby zá drugiego, cudzołoży.

Mk 10,14 A widząc Jezus, gniewał się, i rzekł im, Dopuśććie dziatkam iść do mnie, á nie hámujćie ich: ábowiem ći tákowych jest krolestwo [Boże.]

Mk 10,21 A jezus wejzrzawszy nań, rozmiłował się go, i rzekł mu, jednegoż ći niedostáwa: idź, przedaj co masz, á daj ubogim, á będziesz miał skarb w niebie, á wroćiwszy się chodź zá mną ┼ wziąwszy krzyż. ┼

Mk 10,28 I począł mu Piotr mowić, Otochmy my wszystko opuśćili, á szlichmy zátobą.

Mk 10,30 Żeby nie miał wźiąc stokroć więcej, teraz zá tego czásu, domow, i bráćiej, [ i śiostr, i mátek,] i dzieći, i rol, z prześládowánim, á w przyszłym wieku żywot wieczny.

Mk 10,31 Abowiem wiele pierwszych będą poślednimi, á pośledni pierwszemi.

Mk 10,32 I byli w drodze wstępując do Jeruzálem: á Jezus szedł przed nimi: i zdumiewáli się: á idąc zá nim bali się. I zásię wziąwszy z sobą oni dwánaśćie, począł im powiedáć co nań przyść miáło,