Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 21,7 Spytáli go zaś mowiąc: Uczycielu, kiedy to będzie? á ktore známię gdy tákowe (rzeczy) będą się miáły dziać?

Łk 21,21 Tedy ktorzy w Judskiej (ziemi są) niech uciekáją do gor: a ktorzy w pośrodku tej, niech wychodzą, á ktorzy po polach, niech do niego nie wchodzą:

Łk 21,25 I będą známioná w słońcu, i miesiącu, i gwiazdách, á ná ziemi zámieszánie narodow w niedostátku rády, zá szumem morzá i burze (jego).

Łk 21,28 A gdy się to dziać poczynáć będzie, wejrzyjcie á podnieście głowy wásze, ponieważ przybliża się odkupienie wásze.

Łk 22,25 On záś rzekł im: Krolowie narodow pánują nád nimi, á władájące imi dobrodziejmi zowią.

Łk 22,26 Wy záś nie tak, ále kto więtszy u was, niech będzie jáko młodszy: á przełożony jáko służący.

Łk 22,36 Rzekł im przeto: Ale teras kto ma mieszek niech wezmie. Potemuż i tájstrę: á kto nie ma, niech przeda płaszcz swoj, á niech kupi miecz.

Łk 23,9 Pytał go záś słowy mnogimi, á on nic nie odpowiedał jemu.

Łk 23,14 Rzekł k nim. przywiedliście mi człowieká tego, jákoby odwracájącego lud, á oto ja przed wámi pytájąc, żadnej nie nálazłem w człowieku tym winy w czym go obwiniácie.

Łk 23,15 Ale áni herod, odesłałem bo was k niemu, á oto nie jest nic godnego śmierci uczyniono jemu.

Łk 23,18 Krzyknełá záś wszytká tłuszcza, mowiąc: Weźmi tego, á odpuść nam Bárábaszá.

Łk 23,30 Tedy náczną mowić goram, padnicie ná nas, á págorkam nákryjcie nas.

Łk 24,4 I stáło się gdy ony niedowierzáły o tym, á oto dwá męża stánęli przy nich w odzieniu błyskájącym się.

Łk 24,15 I stáło się gdy sobie rozmawiáli i gadáli, á sam Jezus przybliżywszy się szedł z nimi.

Łk 24,17 Rzekł tedy k nim: Co to zá słowá, ktoremi się spieracie miedzy sobą idąc, á jesteście kwáśni?

Łk 24,18 Odpowiedájąc záś jeden ktoremu imię Kleopas, rzekł k niemu: Ty jeden przychodzień w Jeruzalemie, á nie wiesz co się stáło w nim w te dni?

Łk 24,28 I przybliżyli się do wsi do ktorej szli, á on pokázował się (jákoby miał) dálej iść.

Łk 24,31 Ich záś otworzyły się oczy, i poználi go, á on stał się niewidomym od nich.

Łk 24,38 I rzekł im: Co się trwożycie, á przecz myśli zstępują do serc wászych?