Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 19,0 Cap(itulum): 19. O rozwodzie z żoną náucza, kiedy á dla_czego ją opuścić może, o tych co sie dla Krolestwá niebieskiego rzezáli, ktokolwie dla krolestwá niebieskiego bogáctwá opuści, stokrotną zapłátę wezmie, i żywotá wiecznego nábędzie.

Mk 8,0 Cap(itulum): 8. Nákarmiwszy Pan siedmiorgiem chlebá i trochą rybek czterzy tysiące ludzi, Fáryzeuszom známieniá nie chce ukazáć, Ślepego oświeca, zwolennikow zopytawszy co by o nim trzymáli, mękę swoję przepowiáda, i náśládowcam swoim zapłátę obiecuje.

Mk 10,0 Cap(itulum): 10. Rozwodu żadnym sposobem nie dopuszcza, dziatkám máłym dobrorzeczy, młodzieniec bogáty Páná nie chce náśládowáć, co za użytek máją co dla Bogá wszystko opuszczáją, swą mękę po wtore opowiáda, o przełożeństwie zwolennikom każe, ślepego oświeca.

Łk 14,0 Cap(itulum): 14. W domu faryzeuszá opuchłego uzdráwia, i okazuje że sie to godzi czynić, naucza o obierániu sobie mieśca gdy gdzie kogo proszą, jáki ma być ten ktory chce Páná Chrysta náśladowáć. Przepowieść budowniká jáko ma wszystko rozráchowáć gdy co chce budować.

Łk 17,0 Cap(itulum): 17. Abyśmy nikogo nie gorszyli, karáli tego ktory by co wystąpił, i odpuszczáli proszącemu, Dziesięć trędowátych oczyścił, ále jeden tylko wdzięczność ukazał, Powiáda że Krolestwo Boże jest w nas, á że nie_odpowiednie á nie_spodziale nas náwiedzi.

Jn 11,0 Cap(itulum): 11. Łázárzá Pan Chrystus wskrzesił, co przywiodło już Żydy iż weszli w rádę jákoby Chrystusá Páná strácili, gdzie Kájphás prorokuje, ále Jezus ná chwilę ustąpił.

Jn 12,0 Cap(itulum): 12. Maryja Mágdálená pomázáłá nogi Christusowe, o co Judasz márkoce, Pan ná Oślicy jedzie do Jeruzálem, o ziárnu Pszenicznym obumorzonym w ziemi, stał sie nád nim głos z niebá, o książęciu tego świátá, o záślepieniu Żydow.

Jn 2,25 á nie trzebá mu było, żeby mu kto był świádectwo dawał o człowiecze: Bo on wiedział co by było w człowiecze:

Łk 8,56 I zdumieli sie rodzice jej: Ktorym przykazał, áby niko(mu) nie powiádáli tego co sie stáło.

Mk 12,44 bo wszystcy z tego co im zbywáło kłádli: ále tá z niedostátku swego, wszystko co miáła to włożyłá, wszystko pożywienie swoje.

Mt 2,23 Tam przyszedwszy, mieszkał w mieście ktore zową Názáreth: áby sie to wypełniło co było przepowiedziano od prorokow, że ji názowią Názaráńskim.

Mt 16,28 Prawdziwie wam powiádam, że są niektorzy z tych co tu oto stoją, ktorzy śmierci nie ukuszą, dokąd nie uźrzą syná człowieczego przychodzące(go) w krolestwie swoim.

Mt 17,27 Ale byśmy im pogorszenia nie dáli, idź do morzá, zárzuć że wędę: á tę rybę ktora naprzod porwie weź: i otworzywszy jej pyszczek, najdziesz Státer (co dwá szelągi waży) ten wziąwszy daj im zá mię i zá się.

Łk 19,48 ále nie nájdowali co by mu uczynili. Abowie(m) wszystek lud bárzo pilnie słucháł go.

Łk 10,42 Ale jednegoć potrzebá jest. Máryja co lepszą cząstkę obráłá, ktora od niej nie będzie oddáloná.

Mt 22,46 Żaden s nich nie mogł mu ná to odpowiedzieć by słowá: áni go śmiał od onego dniá żaden więcej o co pytáć .

Mk 4,41 I polękáli sie wielkim stráchem: á mowili jeden ku drugiemu: Co mniemsz co to zacz jest, że i wiátr i Morze posłuszni mu?