Słowo: tedy (1563) 
Wystąpienia 481-500 z 682
Łk 22,3 Wszedł tedy szátan w Judaszá, ktorego zwano Iskáryjotem, z liczby dwunaście.
Łk 22,8 Posłał tedy Piotrá i Janá, mowiąc, Szedszy zgotujcie nam Wielkąnoc abychmy jej pożywáli.
Łk 22,14 Potym gdy on czás postánowiony przyszedł, tedy siadł, i dwánaście Apostołow z nim.
Łk 22,23 Tedy oni poczęli się miedzy sobą społu pytać ktory by to z nich był coby to uczynić miał.
Łk 22,33 Tedy on rzekł, Pánie z tobą jestem gotow ić i do więzienia i ná śmierć
Łk 22,35 Zátym rzekł do nich, Ná ten czás gdym was posyłał bez mieszká, bez sumek, i bez trzewikow, Zali wam czego nie dostáwało? Tedy rzekli, Nic.
Łk 22,38 Tedy oni rzekli, Pánie oto tu dwá miecze, A on im powiedział, Dosyć jest.
Łk 22,41 On tedy odszedł od nich jákoby mogł rzucić kámieniem, á klęknąwszy ná koláná modlił się.
Łk 22,43 Ukazał się mu tedy Anjoł z niebá posilájąc go.
Łk 22,50 Tedy niektory z nich uderzył sługę Książęciá kápłáńskiego, i uciął mu ucho práwe.
Łk 22,54 Wiedli go tedy pojmawszy, i przyprowádzili go w dom nawyższego kápłaná, á Piotr zá nim szedł z daleká.
Łk 22,59 A gdy było jakoby w godzinie, tedy drugi z nich twierdził ták, mowiąc, Záprawdę i ten z nim był, bo jest i Galilejczyk.
Łk 22,61 Tedy Pan obrociwszy się wejźrał ná Piotrá, á rozpomniał Piotr na słowo Páńskie jako mu był powiedział, iż przed tym niż kur miał zápiáć, trzy_kroć się mnie záprzysz.
Łk 22,63 Ci tedy ktorzy społu trzymáli Jezusá, nágrawáli go bijąc go.
Łk 22,67 Mowiąc, Powiedzże nam jeśliżeś ty jest Krystus. Ale on powiedział, Chociażcibych ja wam i powiedział, tedy wy żadnym sposobem wierzyć nie będziecie.
Łk 23,1 Tedy wstawszy wszytká oná wielkość, wiodłá go do Piłatá.
Łk 23,9 Pytał go tedy wielem słow, ále on jemu nic nie odpowiedał.
Łk 23,13 Tedy Piłat wezwawszy k sobie Książąt kápłáńskich, przełożonych, i ludu pospolitego.
Łk 23,24 Tedy Piłat przysądził áby ták było jáko żądáli.
Łk 23,26 Gdy go tedy wiedli, pojmawszy Symoná niejákiego Cyrenejczyká, ktory ze wsi szedł, włożyli nań krzyż áby go niosł zá Jezusem.
