Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 7,45 Przyszli tedy oprawce do przedniejszych ofiárownikow u Fáryzeuszow: á oni rzekli, przeczżeście go nie przyprowadzili?

Jn 8,6 A to mowili kusząc go áby gi oskárżyć mogli. A Jezus schyliwszy się k dołu, pisał pálcem ná ziemi.

Jn 8,7 A gdy pytájąc go oczekiáli, podniozszy się rzekł k nim, Kto z was nie jest winien grzechu, niech ná nię pierwszy rzuci kámieniem.

Jn 8,20 Ty słowá mowił Jezus w skárbnicy, ucząc w kościele: á żaden go nie pojmał, bo jeszcze nie przyszłá byłá godziná jego.

Jn 8,55 I nie poználiście go: á ja go znam, i jeślibych rzekł że go nie znam, będę podobny wam, kłamcą. Ale go znam i mowy jego przystrzegam.

Jn 9,2 I spytáli go uczniowie jego, mowiąc, Rabbi, Kto zgrzeszył ten li, czy li rodzicy je(go) iżby się ślepym národził?

Jn 9,8 Sąsiedzi tedy i ktorzy go przed tym widáli ze był [ślepy,] mowili, Izali nie ten jest ktory siádał i żebrał?

Jn 9,13 Przywiedli go do Fáryzeuszow, one(go) przedtym ślepe(go).

Jn 9,15 Potym go też pytáli Fáryzeuszowie jáko przejźrzał. A on im powiedział, [Włożył błotá] ná oczy † moje † i umyłem się, i widzę.

Jn 9,21 Lecz jáko teraz widzi nie wiemy, ábo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy, mać on látá, pytajcież go, on o sobie mowić będzie.

Jn 9,22 To mowili rodzicy jego że się bali żydow: ábowiem już postánowili byli żydowie, iż jeśliby go kto wyznał Christusem, áby był z zgromádzenia wyrzucon.

Jn 9,28 Tedy go sromocili, i mowili, Bądź ty jego uczniem: a my jesteśmy Mojżeszowemi uczniámi.

Jn 9,34 Odpowiedzieli i rzekli mu, Tyś jest w grzechoch národzony wszytek, á tyś nas uczysz? i precz go wyrzucili.

Jn 9,35 Usłyszał Jezus iż go precz wyrzucili: á nálazszy go, rzekł mu, Ty wierzysz li w syná Bożego?

Jn 9,37 I rzekł mu Jezus, i widziałeś go? i ktory mowi z tobą, on jest.

Jn 10,20 I mowiło ich wiele z nich, mać czártá, i száleje: Czemuż go słuchacie?