Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 8,33 A on obroćiwszy się, á widząc ucznie swe zgromił Piotrá mowiąc, idź mi ná zad szátánie, iż nie rozumiesz co jest Bożego, ále co jest ludzkiego.

Mk 8,34 A wezwawszy tłumu z uczniámi swemi, rzekł im, ktożkolwiek chce [zá mną iść] niech sámego siebie záprzy á weźmie krzyż swoj, i niech pojdzie zá mną.

Mk 8,35 Abowiem ktokolwiekby chćiał záchowáć dusze swą stráći ją: á ktokolwiekby utráćił duszę swą dla mnie i Ewánieliey, ten ją záchowa.

Mk 8,36 Bo coż pomoże człowiekowie jeśliby pozyskał wszytek świát, á uszkodziłby duszę swą?

Mk 9,2 A posześći dniách wziął Jezus Piotrá i Jákubá i Janá, [á wprowádził je] ná gorę wysoką sámy osobno, i przemienion jest przed nimi.

Mk 9,4 I ujzrzeli Eliaszá z Moyżeszem: á oni rozmawiáli z Jezusem.

Mk 9,5 A opowiedájąc Piotr, rzekł Jezusowi, Rábbi dobrzeć nam tu być: i uczynimy tu trzy przybytki, tobie jeden, á Moyżeszowi jeden, á Eliaszowi jeden.

Mk 9,15 A wnet ujzrzáwszy go tłum wszytek, zdumiał się, á przybieżawszy witáli go.

Mk 9,17 A jeden z one tłumu odpowiedájąc rzekł, Uczyćielu przywiodłem do ćiebie syná swego ktory ma duchá á niemownego.

Mk 9,18 A gdzie go kolwiek nápádnie, rozdziera go, i ślini się, i zgrzyta zębámi swemi, á schnie: i mowiłem twym uczniom áby go wyrzućili, á nie mogli.

Mk 9,20 I przynieśli go do niego, á gdy go ujzrzał, nátychmiast go duch [podrápał,] á upadszy ná ziemię przewrácał się śliniąc się.

Mk 9,21 I spytał ojca jego, [co zá czás jest, jáko się to przydáło jemu?] á on powiedział, z dziećiństwá.

Mk 9,25 A widząc Jezus iż się k niemu tłum zbiegał, sfukał onego duchá nieczystego, mowiąc mu, Ty duchu niemy i głuchy, ja tobie roskázuję wynidź z niego, á nie wchodź więcej weń.

Mk 9,30 I wyszedszy ztámtąd przeszli przez Gálileą, á niechćiał áby kto wiedział.

Mk 9,31 Abowiem náuczał ucznie swe, i mowił im, iż syn człowieczy będzie wydan [w ręce ludzkie] i zamordują go: á zámordowány wstánie [dniá trzećiego.]

Mk 9,32 Lecz oni tej powieśći nie zrozumieli, á bali się go spytáć.

Mk 9,33 I przyszedł do Káfarnáum: á będąc w domu pytał ich, cośćie z sobą w drodze rozmawiáli?