Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 18,14 A był Kájphasz, on co był dał rádę Żydom, iż użyteczna jest áby jeden człowiek umárł zá lud.

Jn 18,17 Tedy rzekłá Piotrowi dziewká co otwieráłá: Aboś i ty z zwolennikow tego człowieká? Rzekł on: Nie jestem.

Jn 18,22 A gdy te słowá wymowił, jeden z tych, co tám stáli służebnikow, wyciął policzek Jezusowi, mowiąc: Tak to odpowiádasz Biskupowi?

Jn 18,29 I dla_tego wyszedł do nich Piłat z Ratuszá, i rzekł: Co za żáłobę przynosicie na tego człowieká?

Jn 18,38 Rzekł mu Piłat: Co jest prawda? I rzekszy to, wyszedł zásię do Żydow, i rzekł im: Ja w nim żadnej przyczyny nie nájduję.

Jn 19,13 A Piłath potym gdy usłyszał te słowá, wywiodł ná dwor Jezusá, i usiadł ná stolcu sądowym, ná mieścu co ji zową Lithostratos, á po Żydowsku Gábbátá.

Jn 19,35 A ten co widział, świádectwo (o tym) dał: á prawdziwe jest świádectwo jego. I ten wie iż prawdziwe rzeczy powiáda: ábyście i wy wierzyli.

Jn 20,16 Rzekł jej Jezus: Máryja. A oná sie obrociwszy, rzekłá mu Rábboni, co sie wykłáda Mistrzu.

Jn 21,2 Byli pospołu Simon Piotr, i Thomasz, co ji zową Bliźniakiem, i Náthánáel ktory był z Chany Gálilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwá z zwolennikow jego.

Jn 21,5 I rzecze do nich Jezus: Dzieci, macie co ku jedzeniu? Odpowiedzieli mu: Nie.

Jn 21,12 Rzekł im Jezus: Chodźcie, obiedwajcie. A żaden z tych co tám siedzieli nie śmiał go spytáć, Ktoś ty jest? Wiedząc iż Pan jest.

Jn 21,20 Obrociwszy sie Piotr, ujźrzał onego zwolenniká ktorego miłował Jezus, á on idzie zá nim, ktory też leżał przy wieczerzy ná piersiach jego, i mowił: Pánie ktory to jest co cie wyda?

Jn 21,21 Tego tedy gdy ujźrzał Piotr, rzekł do Jezusá: Pánie, á ten co?

Jn 21,22 Rzekł mu Jezus: Jeślibym chciał áby trwał dokąd nie przyjdę, co tobie do tego, ty podź zá mną.

Jn 21,23 Wyszła tedy tá rzecz miedzy brácią, że on zwolennik nie miał umrzeć. Ano nie rzekł mu Jezus, żeby nie miał umrzeć, ále jeślibym chciał ták trwał dokąd nie przyjdę, co tobie do tego?

Mt 7,0 Cap(itulum) 7. Uczy jáko kogo mamy sądzić, co też tobie miło to drugiemu czynić, ná czym zakon i prorocy záwiśli, ciásna droga do żywotá wiecznego przyść, fałszywych sie proroków strzec, o słucháczu słowá Bożego ktory pełni abo nie pełni co słucha.

Mt 13,0 Cap(itulum): 13. Wstąpiwszy dla tłuszczej nálegającej do Łodki Pan Jesus, kazáł im pod podobieństwy niemáło, o tym co rozsiewa, o ziarnie gorczyce, o kwasie ktorym ciásto zaczyniáją, o nálezieniu skárbu, o sieci w morze wpuszczonej, ná koniec o proroku nieprzyjemnym w ojczyźnie.

Mt 16,0 Cap(itulum): 16. Żydy Jesus gromi, że známion żądáją, Zwolennikom sie każe strzec kwásu Licemierniczego, i pyta ich co by o nim ludzie trzymáli? obiecuje klucze Piotrowi od niebá, opowiáda im swą mękę, Piotr go z tego strofuje, á on go z tego Szátánem názwał, uczy áby kożdy niosł krzyż swoj.

Mt 18,0 Cap(itulum): 18. Uczy tu Krystus pokory przykładem dziecięciá, jáko sie też ludzie máją strzec áby pogorszenia nie dawali, jáko brátu mamy przewinności odpuszczáć, co gdy kto kościołá nie słucha, jáko skuteczna modlitwá dwu álbo trzech, ile_kroć brátu występnemu odpuszczáć.