Wystąpienia 461-480 z 619
Jn 5,7 Odpowiedział mu on chory: Pánie, nie mám człowieká, ktory by mię gdy sie wzruszy wodá w_puścił do sadzawki: bo gdy ja więc idę, tedy inny przed mną z_stępuje.
Jn 5,10 Mowili tedy Żydowie onemu ktory sie stał zdrowym: Sobbotá to dziś, nie godzi sie tobie nosić łożá twego.
Jn 5,12 Pytáli go tedy: Ktory to jest człowiek, coć ták rzekł Weźmi łoże swoje, á chodź?
Jn 5,18 Dla_tego tym więcej chcieli i szukáli jákoby go zábić: że nie tylko iż zgwałcił Sobbotę, ále jeszcze i ojcem swym powiádał być Bogá, rownym sie czyniąc Bogu. Odpowiedział tedy Jezus, i rzekł im:
Jn 5,38 i słowá jego nie macie w sobie mięszkájącego: bo temu ktorego on posłał, tedy wy nie wierzycie.
Jn 5,43 Jam przyszedł w imię ojcá mojego, á nie przyjmujecie mie: przydzielić inny w imię swoje, tedy go przyjmiecie.
Jn 6,3 Wszedł tedy Jezus ná gorę, siedziáł tám z zwolenniki swoimi.
Jn 6,5 Podniosszy tedy Jezus oczy swoje, gdy ujźrzał iż wielkość wielka idzie do niego, rzekł do Philippá: Skąd kupiemy chlebá, áby oto ci jedli?
Jn 6,10 Rzekł potym Jezus: Każcie ludziom siedzieć. A było sianá wiele ná onym mieścu. Usiádło tedy mężow w poczcie jákoby pięć tysięcy.
Jn 6,11 Wziął tedy Jezus chleby: á podziękowawszy, rozdał siedzącym,
Jn 6,13 Zebráli tedy, i nápełnili dwánaście koszow odrobin, z pięciorgá chlebá jęczmiennego, i ze dwu ryb, ktore zbyły tym ktorzy jedli.
Jn 6,14 Oni tedy ludzie ujźrzawszy on znák ktory Jezus uczynił, mowili: Iż to jest prawdziwie Prorok ktory ma przyść ná świát.
Jn 6,15 Jezus tedy gdy poznał iż mieli przyść, i uchwycić go, chcąc go Krolem uczynić, uszedł zásię ná gorę sam szczegulny.
Jn 6,21 Chcieli go tedy wziąć do łodzi: á nátychmiast łodź przybiegłá ku ziemi do ktorej sie wieźli.
Jn 6,24 Gdy tedy ujrzáła tłuszcza, iż tám Jezusá nie było, ani zwolennikow jego, wstapili w łodki, i przewieźli sie do Káphárnáum, szukájac Jezusá.
Jn 6,30 Tedy mu rzekli: A coż zá znamię ty czynisz, żebyśmy je ujźrzawszy wierzyli tobie. Coż ty spráwujesz?
Jn 6,32 Rzekł im tedy Jezus: Záprawdę, záprawdę powiádam wam, żeć nie Mojzesz wam dał chleb z niebá, ále ociec moj, dáje wam chleb z niebá prawdziwy.
Jn 6,34 Rzekli tedy do niego: Pánie záwżdy nam daj tego chlebá. Ale rzekł im Jezus:
Jn 6,41 Szemráli tedy Żydowie o nim, iż powiedział: Ja jestem chleb żywy ktorym z niebá z_stąpił.
Jn 6,42 i mowili: Zaż to nie jest Jezus syn Jozefow, ktorego my i ojcá i mátkę znamy? Jákoż tedy powiáda, iżem z niebá z_stąpił.