Wystąpienia 441-460 z 752
Łk 8,7 A drugie pádło w pośrodku ciernia, i spotem wzrosszy ciernie, zádusiło je.
Łk 8,8 A drugie pádło ná ziemię dobrą, á wzniknąwszy, uczyniło owoc stokrotny. To rzekszy wołał: Kto ma uszy słyszeć, niech słyszy.
Łk 8,12 A ktorzy przy drodze, są słuchájący, po tym przychodzi dyjabeł, i bierze słowo od sercá ich, áby wierząc nie byli zbáwieni.
Łk 8,23 A gdy oni płynęli zásnął, i powstał wicher wietrzny ná jezioro, i zálewáli się i w niebezpieczeństwie byli.
Łk 8,24 A przystąpiwszy przebudzáli go mowiąc, Náuczycielu, náuczycielu, giniemy. On záś ze snu wstawszy, zágroził wiátrowi i nawáłności wodnej, i uspokoiły się, i było cicho.
Łk 8,41 A oto przyszedł mąż, ktoremu imię Jáir, á ten stárszym szkolnym był, i padszy do nog Jezusowych, modlił mu się, áby wszedł do domu jego,
Łk 8,43 A niewiástá byłá w płynieniu krwie od lat dwunaście, ktora ná lekárze náłożywszy wszytkę májętność, nie mogłá od żadnego być zleczoná.
Łk 8,45 I rzekł Jezus: Kto się mnie dotyka? A gdy się zápieráli wszytcy, rzekł Piotr, i ktorzy z nim (byli:) Uczycielu, tłuszcze cisną cię, i gniotą, á mowisz: kto się mnie dotyka?
Łk 9,4 A do ktoregokolwiek domu wnidziecie tám przebywajcie, i stámtąd wychodźcie.
Łk 9,5 A ktorzy by kolwiek was nie przyjęli, wychodząc z miástá onego, i proch od nog wászych otrzęście ná świádectwo przeciw nim.
Łk 9,10 A wrociwszy się Apostołowie powiedzieli mu cokolwiek uczynili: I wziąwszy je zászedł osobno ná miejsce puste miástá zwánego Bethsaidą.
Łk 9,12 A dzień począł się chylić (k wieczoru) przystąpiwszy záś dwanaście rzekli jemu: Odpuść tłuszczą, áby szedszy do okolicznych wsi i folwárkow, gospodámi stali i dostáliby jedłá. Iż tu ná pustem miejscu jesteśmy.
Łk 9,13 I rzekł k nim: Dajcie wy im jeść. Oni záś rzekli: Nie mász u nas więcej tylko pięcioro chlebá, a dwie rybie, chybá bychmy szedszy nákupili, ná wszytek ten to lud, potraw.
Łk 9,24 Kto bo chciałby duszę swoję záchowáć, stráci ją, A ktoby strácił duszę swoję dla mnie, ten záchowa ją.
Łk 9,36 A gdy był głos, nálezion Jezus sam. A ci zámilczeli, i nikomu nie opowiedáli w oni dni, niczego co wiedzieli.
Łk 9,38 A oto mąż z tłuszczej záwołał, mowiąc: Uczycielu proszę cię, wejrzy ná syná mego, iż jednorodny (u) mnie jest,
Łk 9,39 A oto duch pochwyta go, á z nagłá wrzeszczy, i roztrąca go z piáną trzęsąc go, á ledwie odchodzi od nie(go) skruszywszy go.
Łk 9,42 A gdy on jeszcze przychodził, powálił go czárt i trząsł: Zágroził záś Jezus duchowi nieczystemu, i uzdrowił pácholę, i oddał je ojcu jego.
Łk 9,59 Rzekł záś k drugiemu: Idź zá mną. A on rzekł: Pánie, dozwol mi że pojdę pierwej pogrześć ojcá mojego.