Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 12,37 Sam tedy Dawid zowie go Pánem: á skądże jest synem jego? A wielka rzészá rádá go słucháła.

Mk 12,41 A siedząc Jesus przeciw skárbnicy, pátrzał jáko rzészá kłádłá pieniądze do skárbu: á wiele bogaczów wiele kłádli.

Mk 13,9 A wy miéjcie sie sámi ná pieczy. Bo was wydádzą do rad, i w bóżnicách was bić będą, á przed stárosty i przed królmi dla mnie stáwáć będziecie, onym ná świádectwo.

Mk 13,10 á potrzebá áby naprzód u wszytkich narodów byłá opowiádána Ewánjelija.

Mk 13,12 I wyda brát brátá ná śmierć, á ociec syná: i powstáną synowie przeciw rodzicóm, i będą je zábijáć.

Mk 13,15 á który będzie ná dáchu, niech nie schodzi do domu, áni wchodzi áby miał co wziąć z domu swego:

Mk 13,16 á który będzie ná polu, niech sie nie wráca ná zad, bráć suknie swojéj.

Mk 13,25 i gwiazdy niebieskié będą spádáć, á mocy któré są ná niebiesiéch poruszą sie.

Mk 13,33 Pátrzcie, czujcie, á módlćie sie: bo nie wiécie kiedy czás będzie.

Mk 14,3 A gdy był w Bethánijéj w domu Symoná trędowátégo, i siedział u stołu, przyszłá niewiástá májąc álábástr oléjku spikonárdowégo drogiégo: á stłukszy álábástr, wylałá ná głowę jego.

Mk 14,4 i byli niektórzy co sie gniewáli sámi w sobie, á mówili: Ná cóż sie zstáłá tá utrátá oléjku?

Mk 14,14 á gdziekolwiek wnidzie, powiédzcie pánu domu iż Náuczyciél mówi: Gdzie jest odpoczynienié moje, kędy bym jadł Páschę z uczniámi moimi?

Mk 14,27 i rzékł im Jesus: Wszyscy sie zgorszyćie ze mnie téj nocy: iż nápisano jest: Uderzę pástérzá, á rozprószą sie owce.

Mk 14,34 i rzékł im: smętna jest duszá mojá áż do śmierci, zostańcie tu, á czujćie.

Mk 14,38 Czujcie, á módlcie sie, byście nie weszli w pokuszenié. Duch wprawdzie ochotny, ále ciáło mdłé.

Mk 14,40 A wróciwszy sie, nálazł je zásię śpiącé (bo oczy ich były obciążone) á nie wiedzieli co by mu odpowiedźieć.

Mk 14,41 i przyszedł po trzecié, á rzékł im: Śpicież już i odpoczywajcie. Dosyć, przyszłá godziná: oto będzie wydan syn człowieczy w ręce grzészników.

Mk 14,43 A gdy jeszcze mówił przyszedł Judasz Iszkáryjot, jeden ze dwunaście, á z nim wielka rzészá z mieczmi i z kijmi, od Nawysszych kápłanów, i Doktorów, i stárszych.

Mk 14,44 A dał im był znák, który go wydał, mówiąc: którégokolwiek pocáłuję, ten jest, imajcie go, á wiedźcie ostrożnie.

Mk 14,49 ná káżdym dziéń był u was w kościele ucząc, á nie pojmáliście mię. Ale żeby sie wypełniły pismá.