Słowo: co (1570) 
Wystąpienia 441-457 z 457
Jn 21,5 Mowi im Jezus: dzieci, macie li co jeść? Odpowiedzieli mu: Nie.
Jn 21,20 Obrociwszy się Piotr, widzi uczniá, ktorego miłował Jezus zá nim idącego ktory też w wieczerzą przychylił się ná piersi jego, i rzekł: pánie, kto jest co cię wyda?
Jn 21,21 Tego ujrzawszy Piotr, mowi Jezusowi: Pánie, á ten co?
Jn 21,22 Mowi mu Jezus: Jesli chcę áby trwał áż przyjdę, co tobie (do tego?) ty idź zá mną.
Jn 21,23 Wyszło przeto słowo to do bráciej, że uczeń on nie umiera: á nie rzekł jemu Jezus że nie umiera, ále: Jesli chcę áby trwał áż przyjdę co tobie (do tego?)
Mt 17,27 Ale ábychmy ich nie obrazili szedszy do morza wrzuć wędę, a onę co pierwej wynidzie rybę weźmi, i otwárszy ustá jej najdziesz státyrá: Ten wziąwszy, daj im za mię i zá siebie.
Mk 12,44 Wszyscy bo co im zbywáło, miotáli, ále tá z niedostátku swego wszytko co miáłá wrzuciłá, wszytko wyżywienie swoje.
Mk 13,37 Co záś wam mowię, wszytkim mowię: czujcie.
Jn 2,25 I też nie potrzebował, áby kto świadczył o człowieku. Sam bo znał co było w człowieku.
Jn 7,53 A co tu tymi odmienionymi wierszykámi widzisz, wiedz o tym że tego niektorzy dochodzą, iż to nie od sáme(go) Ewánijelisty nápisano, ále od kogo inszego przydano. /KWIATKI/ I poszedł káżdy do domu swego.
Jn 12,50 I wiem że rozkazánie jego żywot wieczny jest. Co przeto ja mowię, jáko rzekł mi ociec, ták mowię.
Łk 8,56 I zlękli się rodzicy jej, á on zápowiedział im nikomu nie powiedáć co się stáło.
Łk 11,54 Czyhájąc nań, i szukájąc ułowić co z ust jego, áby go oskárżyli.
Łk 19,48 I nie nájdowáli co by uczynili. Lud bo wszytek zawisł ná nim słuchájąc go.
Łk 22,71 Oni záś rzekli: Co jeszcze potrzebujemy świádectw? Sámi to słyszeliśmy z ust jego.
Mt 2,23 I przyszedszy mieszkał w mieście ktore zową Názárethem, áby się spełniło co rzeczono przez proroki, iż Názárejskim názwan będzie.
