Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: tedy (1563)

Wystąpienia 441-460 z 682

Łk 16,7 Zátym drugiemu rzekł, A ty jakoś wiele winien? tedy on rzekł, Sto korcy pszenice, ále mu on powiedział, Weźmiż tablice twe, á napisz ośm'dziesiąt.

Łk 16,11 Jeśliżeście tedy w złościwych pieniądzách wiernymi nie byli, prawdziwych ktoż wam wierzyć będzie?

Łk 16,15 Tedy im on rzekł, Wy jesteście ktorzy sámi siebie uspráwiedliwiacie przed ludźmi, ále Bog zná sercá wásze, ábowiem to co jest u ludzi wyniosłego, obrzydłe jest przed Bogiem.

Łk 16,24 Tedy zawołał, mowiąc, Ojcze Abráhámie zmiłuj się nade mną, á poszli Łázárzá áby omoczył koniec palcá swego w wodzie á ochłodził język moj, bociem utrapion w tym płomieniu.

Łk 16,27 Ale on rzekł, Proszę cię tedy Ojcze ábyś go posłáł do domu ojcá mego.

Łk 17,5 Tedy rzekli Apostołowie Pánu, Przymnoż nam wiáry.

Łk 17,12 A gdy wchodził do niektorego miásteczká, tedy zábieżeli mu dziesięć mężow trędowátych, ktorzy stánęli z dáleká.

Łk 17,19 Rzekł mu tedy, Wstań á idź, wiárá twa wybáwiłá cię.

Łk 18,6 Rzekł tedy Pan, Słuchajcież co mowi ten złościwy sędzia.

Łk 18,18 Tedy go pytáło niektore Książę, mowiąc, Mistrzu dobry coż czyniąc otrzymam żywot wieczny?

Łk 18,21 Tedy on rzekł, Tegom wszytkiego przestrzegał od młodości mojej.

Łk 18,26 Ci tedy ktorzy to słyszeli, rzekli, I ktoryż może być zbawion?

Łk 18,29 Tedy im on powiedział, Zaprawdę wam powiedam, Żaden nie jest ktory by opuścić miał dom ábo rodzice, ábo brácią, ábo żonę, ábo dzieci, dla Krolestwá Bożego.

Łk 18,38 Tedy on wołał, mowiąc, Jezusie synu Dawidow zmiłuj się náde mną.

Łk 19,6 Tedy on wnet zstąpił, á przyjął go rádując się.

Łk 19,15 Potym gdy się wrocił dostawszy krolestwá, tedy rozkazał do siebie wezwáć onych sług ktorym był dał pieniądze, áby się dowiedział co by ktory ná kupi zyskał.

Łk 19,17 Tedy mu on rzekł, Dobrze sługo dobry, bo gdyżeś był ná tak mále wiernym, miejże zwierzchność nád dziesiącią miast.

Łk 19,22 Tedy on rzekł, Z ust twych cię sądzę sługo zły, wiedziałeś żem ja jest człowiek srogi, biorąc czegom nie położył, á żnąc czegom nie siał.

Łk 19,23 Przeczżeś tedy nie dał pieniędzy moich ná bánk, á ja przyszedszy wziąłbych je był z lichwą?

Łk 19,33 Gdy tedy rozwięzowáli oślę, rzekli pánowie jego do nich, Przecz odwięzujecie oślę?