Wystąpienia 421-440 z 511
Jn 7,1 A Chodził Jezus potym w gálilei, bo nie chciał chodzić w żydowskiej (ziemi,) iż szukáli go żydowie zábić.
Jn 7,11 Przeto żydowie szukáli go w święto, i mowili, gdzie jest on?
Jn 7,18 Kto od siebie sámego mowi, sławy swojej szuka, kto záś szuka sławy (onego) co go posłał, ten prawdziwy jest, i niespráwiedliwości w nim nie mász.
Jn 7,29 Ja záś znam go, iż od niego jestem, i on mię posłał,
Jn 7,30 Szukáli przeto pojmáć go, á żaden nie tárgnął się nań ręką, iż jeszcze nie przyszłá godziná jego.
Jn 7,32 Usłyszeli Fáryzeuszowie tłuszczą szemrzącą o nim to, i posłáli Fáryzeuszowie i Arcyofiárownicy, sługi, żeby go pojmáli.
Jn 7,35 Rzekli przeto żydowie ku sobie, Gdzie ten ma iść, iż my nie znajdziemy go Nie do rozsypánia li grekow ma iść, i uczyć Greki?
Jn 7,44 Niektorzy záś z nich chcieli pojmáć go, ále nikt nie podniosł náń ręku.
Jn 7,45 Przyszli przeto słudzy ku árcyofiárownikom i Fáryzeuszom, i rzekli im oni, dlaczego nie przywiedliście go?
Jn 8,6 A to mowili kusząc go, áby go mogli oskárżyć. Jezus záś schyliwszy się ku dołu, pálcem pisał ná ziemi.
Jn 8,7 A gdy trwáli pytając go, podniosszy się, rzekł k nim. Kto (miedzy) wámi bez grzechu, pierwszy niech ná nię rzuci kámień.
Jn 8,20 Te mowy mowił Jezus w skárbnicy, ucząc w kościele, A żaden go nie pojmał, iż jeszcze nie przyszłá byłá godziná jego.
Jn 8,55 A nie znácie go, Ja záś znam go, A jesli bym rzekł, że nie znam go, będę podobnym wam kłamcą. Ale znam go, i słowo jego chowam.
Jn 9,2 I spytáli go uczniowie jego, mowiąc Rábbi, kto zgrzeszył, ten li álbo rodzicy jego, iż się ślepym národził?
Jn 9,8 Sąsiedzi przeto, i ktorzy widáli go pierwej, iż żebrak był, mowili, Nie ten li jest ktory siedział i żebrał.
Jn 9,13 Wiodą go ku Fáryzeuszom, (ktory był) niekiedy ślepym.