Słowo: go (1563) 
Wystąpienia 421-440 z 609
Łk 23,7 A gdy zrozumiał iż należał pod zwierzchność Herodowę, odesłał go do Herodá, ktory też i sam w Jeruzálem był przez ony dni.
Łk 23,8 I ujźrawszy Herod Jezusá, rádował się bárzo, bo go prágnął widzieć od niemáłego czásu, dla_tego iż wiele o nim słychał, i nádziewał się że miał widzieć jaki znák przezeń uczyniony.
Łk 23,9 Pytał go tedy wielem słow, ále on jemu nic nie odpowiedał.
Łk 23,11 A tákże Herod z swym pocztem zá nic go sobie nie miał, i nászydziwszy się z niego, dał go oblec w szaty świetne, á odesłał go do Piłatá.
Łk 23,14 Rzekł do nich, Podáliście mi człowieká tego jákoby lud burzyć miał, á oto ja pytájąc się o nim przed wámi, żadnego przewinienia w tym człowieku nie nájduję, w tym w czym wy go winujecie.
Łk 23,15 K temu áni Herod, bowiem go odesłał do nas, oto nie uczynił nic dlá_czego by był śmierci godzien.
Łk 23,16 A przetoż go skarawszy wypuszczę.
Łk 23,21 Lecz tym bárziej wołáli, mowiąc, Ukrzyżuj, ukrzyżuj go.
Łk 23,22 A on po trzecie rzekł do nich, I coż wżdy on złego uczynił? Żadnegom przewinienia ná śmierć w nim nie nálazł, á ták go skarawszy puszczę wolno.
Łk 23,26 Gdy go tedy wiedli, pojmawszy Symoná niejákiego Cyrenejczyká, ktory ze wsi szedł, włożyli nań krzyż áby go niosł zá Jezusem.
Łk 23,27 I szło zá nim bárzo wiele ludu i niewiast, ktore go płákáły, i żáłowáły.
Łk 23,33 A ták gdy przyszli ná miejsce ktore zową Trupich głow, tám go ukrzyżowáli z onymi złoczyńcámi, jednego po práwej á drugiego po lewej stronie.
Łk 23,39 Támże jeden z onych złoczyńcow co byli obieszeni, sromocił go, mowiąc, Jeśliżeś ty jest on Krystus, wybawże i sámego siebie i nas.
Łk 23,40 Ale odpowiedziawszy drugi, fukał go mowiąc, I nie boiszże się ty Bogá, gdyżeś jest w tymże skazániu?
Łk 23,52 Ten przyszedszy do Piłatá, prosił go o ciáło Jezusowe.
Łk 24,6 Niemászci go tu, aleć wstał, wspomnicież sobie jáko wam powiedał, gdy jeszcze był w Galilejej.
