Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: a (1570)

Wystąpienia 421-440 z 752

Łk 6,29 Bijącemu się po czeluści, nástaw i drugiej a od biorącego tobie płászcz, i suknie nie zbrániaj.

Łk 6,30 Káżdemu proszącemu cię daj: A od biorącego twoje, nie odbieraj.

Łk 6,31 A jáko chcecie áby wam czynili ludzie, i wy im czyńcie tákże.

Łk 6,33 A jesli dobrze czynicie dobrze czyniącym wam, jáka wam dzięká jest? Ano grzesznicy toż czynią.

Łk 6,34 A jesli pożyczacie, od ktorych się spodziewacie odebráć, jáka wam dzięká jest? Ano i grzesznicy grzesznikom pożyczáją, áby odebráli ták wiele.

Łk 6,35 A ták miłujcie nieprzyjacioły wásze, i dobrze czyńcie, i pożyczajcie, niczego się nie nádziewájąc, á będzie zápłátá wászá mnoga, i będziecie synmi nawyższego, iż on łáskáwy jest do niewdzięcznych i złościwych.

Łk 7,6 Záś Jezus szedł z nimi: A gdy już niedaleko był od domu (jego,) posłał k niemu setnik przyjacioły, mowiąc jemu: Pánie, nie prácuj się. Bo nie jestem godzien, ábyś pod dách moj wszedł.

Łk 7,8 Bo i ja człowiek jestem pod władzą postáwiony, májąc pod sobą żołnierze, i mowię temu idź, á idzie. A drugiemu, przydź i przyjdzie. A niewolnikowi mojemu: uczyń to, i czyni.

Łk 7,9 Usłyszawszy to záś Jezus, zádziwował się jemu. A obrociwszy się, (do) idącej zá nim tłuszczej rzekł: Mowię wam, áni w Izráelu ták wiele wiáry nie nálazłem.

Łk 7,10 A wrociwszy się do domu (ktorzy byli) posłáni, náleźli niemocnego niewolniká zdrowego.

Łk 7,22 A odpowiedájąc Jezus rzekł im: Szedszy opowiedzcie Johánowi, coście widzieli i słyszeli, iż ślepi przeglądáją, chromi chodzą, trędowáci oczyszczáją się, głuszy słyszą, martwi powstáją, ubodzy Ewánjelijon przyjmują.

Łk 7,23 A błogi jest, kto by się nie obráził o mię.

Łk 7,29 A wszytek lud usłyszawszy, i celnicy, uspráwiedliwili Bogá pokrzczeni krzczenim Johánowym.

Łk 7,37 A oto niewiástá w mieście, ktora byłá grzesznicá, dowiedziawszy się, iż siedział w domu fáryzeuszowym, przyniosszy álábatrr olejku.

Łk 7,40 A odpowiedájąc Jezus, rzekł k niemu: Symonie, mam tobie nieco rzec. On záś rzekł: uczycielu rzecz.

Łk 7,44 A obrociwszy się k niewieście, Symonowi rzekł: Widzisz tę niewiástę? Wszedłem do twego domu, wody ná nogi moje nie dałeś, tá záś łzami zmaczáłá mi nogi, i włosámi głowy swej utárłá.

Łk 8,1 A Stało się potym, á on przechádzáł miástá i wsi, przepowiedájąc i wesoło opowiedájąc krolestwo Boże, i dwánaście z nim

Łk 8,5 Wyszedł rozsiewcá siać nasienia swego. A gdy on siał, to jednák pádło przy drodze, i podeptano jest, i ptacy niebiescy pozobáli je.

Łk 8,6 A drugie padło ná skałę, á wznikszy uschło, iż nie miáło wilgotności.