Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 11,17 á náuczał, mówiąc im: Izaż nie jest nápisano, że dóm mój, dóm modlitwy będzie názwan wszytkim narodóm? A wyście ji uczynili jáskinią zbójców.

Mk 11,23 Záprawdę mówie wam, iż ktobykolwiek rzékł téj górze, Podnieś sie á wrzuć sie w morze, á nie wątpiłby w sercu swoim, ále by wierzył że sie zstánie co by jedno rzékł zstánie sie mu.

Mk 11,24 Przetóż wam powiádam, wszytko o cokolwiek modląc sie prosicie, wiérzcie że otrzymacie, á zstánie sie wam.

Mk 11,29 A Jesus odpowiedájąc rzékł im: Spytam i ja was o słowo jedno, á odpowiédzcie mi: á powiém wam którą to mocą czynię.

Mk 12,1 I począł im mówić przez podobieństwá: Winnicę násádził człowiek', i ogrodził płotem, i wykopał prásę, á zbudował wieżę, i nájął ją oraczom, i odjáchał.

Mk 12,5 i zásię posłał drugiégo, i onégo zábili: i wiele innych: jedné bijąc, á drugié zábijájąc.

Mk 12,7 A oracze rzékli, jeden do drugiégo: Ten jest dziedzic: Pódźcież zábijmy go: á nászé będzie dziedzictwo.

Mk 12,9 Cóż tedy uczyni pan winnice? Przyjdzie, á potráci oracze: i da winnicę innym.

Mk 12,11 Od Páná sie to zstáło, á dziwno jest w oczách nászych.

Mk 12,12 i stáráli sie go pojmáć: á balisie rzészéj, bo poználi iż ná nie to podobieństwo powiedział, opuściwszy go odeszli.

Mk 12,14 Którzy przyszedszy rzekli mu: Náuczycielu, wiémy żeś prawdziwy jest, á nie dbasz ni nákogo, ábowiém nie pátrzasz ná osobę ludzką: ále wprawdzie drógi Bożéj náuczasz: Godziż sie dáć dań Césárzowi, czyli nié:

Mk 12,17 y odpowiedziawszy Jesus, rzékł im: Oddajcież tedy co jest Cesárskiégo, Césárzowi: á co jest Bożégo, Bogu. i zádziwili sie temu.

Mk 12,19 Náuczycielu: Mojzész nam nápisał: iż jesliby czyj brát umárł, i pozostáwił żonę, á dziatekby niezostáwił, áby wziął brát jego żonę jeg, i wzbudził nasienié brátu swemu.

Mk 12,20 Było tedy siedm bráciéj, á piérwszy pojął żonę, i umárł niezostáwiwszy nasienia.

Mk 12,22 i wzięliją tákże siedm: á nie pozostáwili nasienia. Ostátnia po wszytkich umárłá i niewiástá.

Mk 12,28 I przystąpił jeden z Doktorów co słyszał gdy sie gadáli: á widząc że im dobrze odpowiedział, spytał go, któré jest przedniejszé ze wszech przykazánié?

Mk 12,32 i rzékł mu Doktor: Dobrześ náuczycielu, wprawdzie powiedział, iż jeden jest Bóg, á niémász innégo oprócz niego.

Mk 12,33 á iżby był miłowan ze wszytkiégo sercá, i ze wszytkiégo umysłu, i ze wszytkiéj dusze, i ze wszytkiéj siły: i miłowáć bliźniégo jáko sámégo siebie: więcéj jest nád wszytkié cáłopalenia i ofiáry.