Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 14,5 A odpowiedájąc k nim, rzekł: ktorego z was osieł álbo woł do studnie wpádnie, á nie wnet go wyciągnie w dzień sobotni?

Łk 14,11 Iż wszelki wywyszszający się, zniżon będzie, á uniżający się, wywyszszon będzie.

Łk 14,21 A przyszedszy niewolnik, opowiedziáł to pánu swemu: Tedy rozgniewawszy się domowy gospodarz, rzekł niewolnikowi swemu: Wynidź rychło ná ulice i ná rozstánie miástá, á ubogie, i ułomne, i chrome, i ślepe prowádź tu.

Łk 14,22 Rzekł niewolnik. Pánie, stáło się jákoś rozkazał, á jeszcze miejsce jest.

Łk 14,23 Rzekł pan ku niewolnikowi: Wynidź ná drogi, i opłotki, á przymuszaj wniść, áby się napełnił dom moj.

Łk 14,26 Jeśli kto idzie ku mnie, á nie nienawidzi ojcá sweo, i mátki, i żony, i dzieci, i bráciej, i siostr, jeszcze záś i swej dusze, nie może być moim uczniem.

Łk 14,27 I ktokolwiek nie niesie krzyżá swego, á nie idzie zá mną, nie może być moim uczniem.

Łk 14,29 Aby ná potym gdy założy fundáment, á nie mogąc skończyć, wszyscy pátrzący nie poczęli szydzić z niego,

Łk 14,30 Mówiąc: iż ten człowiek począł budowáć, á nie mógł dokonáć.

Łk 14,32 Jeśliby záś nie tak, (tedy) on jeszcze dáleko będzie (á ten) poselstwo posławszy, prosi co ku pokojowi.

Łk 15,4 Ktory z was człowiek mający sto owiec, á stráciłby jednę z nich, á(za) nie ostáwia dziewięćdziesiąt dziewiąci w pustyni, i pojdzie zá utráconą áż ją najdzie?

Łk 15,16 I żądał nápełnić brzuch swoj żołędziem, ktory jadáły świnie, á żaden jemu nie dał.

Łk 15,20 I wstawszy przyszedł ku ojcu swemu. Jeszcze záś ten dáleko był, ujrzał go ociec jego, i użalił się: á przybieżawszy padł ná szyję jego, i pocáłował go.

Łk 15,22 Rzekł záś ociec ku niewolnikom swoim: Wynieście szátę pierwszą, á obleczcie go, i dajcie pierścień ná rękę jego, I boty ná nogi.

Łk 15,23 A wywiodszy cielę syte zárzeszcie, á jedząc rozweselim się:

Łk 15,24 Iż ten syn moj mártwy był, á ożył, i zginął był, i nálezion, i poczęli się weselić.

Łk 15,25 Był záś syn jego stárszy ná polu, á gdy przychodząc przybliżył się k domu, usłyszał śpiewánia i tańce.

Łk 15,29 On záś odpowiedájąc, rzekł ojcu: Oto tak wiele lát robię tobie, á nigdy przykazánia twego nie przestąpiłem, á nie dałeś mi nigdy ani koźlęciá, żebym się z przyjacioły memi poweselił.

Łk 15,31 On záś rzekł mu: Dziecię ty záwżdy ze mną jesteś, á wszytko moje, twoje jest,