Wystąpienia 421-440 z 1380
Mt 27,64 Przetoż rozkáż áby strzeżono grobu áż do trzeciego dniá: by lepák nie przyszli zwolennicy jego, á nie ukrádli go, á potym by powiedzieli pospolstwu. Wstałci zmártwy, tedy by był ostáteczny błąd gorszy niżli pierwszy.
Mt 28,2 A oto stáło sie wielkie trzęsienie ziemie. Abowiem Anijoł Páński z_stąpił z niebá, á przystąpiwszy, odwálił kámień, i siedział ná nim.
Mt 28,3 A było pojźrzenie jego jáko łyskáwica, á szátá jego, jáko śnieg.
Mt 28,6 nie mászci go tu boć z martwych wstał jako był powiedział: á podźcie oglądajcie mieśce gdzie było położono Páná.
Mt 28,10 Tedy im rzekł Jezus: Nie lękajcie sie. Idźcie á powiedzcie bráciej mojej, áby szli do Gálilejej, tám mię ujźrą.
Mt 28,11 A gdy one odeszły, oto niektorzy z strożów przyszli do miástá, á oznájmili przełożonym kápłáńskim, wszystkie (rzeczy) ktore sie stáły.
Mt 28,16 A jedennaście zwolennikow, poszli do Gálilejej, ná onę gorę, ktorą im był złożył á náznáczył Jezus.
Mt 28,17 A gdy go ujźrzeli dáli mu chwałę, á drudzy wątpili.
Mk 1,6 A miał Jan odzienie na sobie z sierści Wielbłądowej, i pás skorzány ná biodrach swoich: á jadał száráńczą i leśny miod.
Mk 1,10 A wnet wystąpiwszy z wody, ujźrzał Niebá otworzone, i Duchá świętego, jáko Gołębicę, á ono z_stępuje, i zostáwa ná nim.
Mk 1,13 I był ná puszczy czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i kusił go tám szátan, i był tám z źwierzęty, á Anijołowie posługowáli mu.
Mk 1,15 temi słowy: żeć sie już czás wypełnił, á przybliżyło sie krolestwo Boże: Pokutujcie, i wiercie Ewánjelijej.
Mk 1,16 A chodząc sobie nád morzem Gálilejskim, ujźrzał Symoná i Andrzejá brátá jego, á oni rzucáją sieci w Morze (bo byli rybitwi)
Mk 1,17 I rzekł im Jezus: Podźcie zá mną, á ja was poczynię rybitwy ludzi.
Mk 1,19 A postąpiwszy z_onąd nie dáleko, ujźrzał Jakobá Zebedeuszowego, i Janá brátá jego, á oni też skłádáją sieci w łodce:
Mk 1,22 A zdumiewáli sie náuce jego, ábowiem był náuczájący je, jáko ten ktory miał moc, á nie jáko Szkrybowie.
Mk 1,25 I zágroził jemu Jezus, mowiąc: umilkni, á wynidź z człowieká.
Mk 1,33 á wszystko práwie miásto zbiegło sie było do drzwi.
Mk 1,34 I uzdrowił tám wielu, ktorzy na sie mieli rozmáite choroby, i dyjabelstwá bárzo wiele wyrzucał, á nie dopuszczał im mowić, bo go ználi.