Słowo: go (1577) 
Wystąpienia 401-420 z 640
Łk 23,11 A pogárdziwszy im Herod z romistrzámi swymi, i nászydziwszy, oblokszy go w szátę świetną, odesłał go Piłatowi.
Łk 23,14 Rzekł do nich, Przywiedliście mi człowieká tego jákoby lud odwodzące(go): a oto ja probując przed wámi, żadnego przewinienia w tym człowieku nie nájduję, tego w czym go winujecie:
Łk 23,16 A przetoż go skarawszy wypuszczę.
Łk 23,21 A oni † przeciw temu † wołali, mowiąc, ukrzyżuj, ukrzyżuj go.
Łk 23,22 A on po trzecie rzekł im, i coż wżdy ten złego uczynił? [żadnegom przewinienia ná śmierć] w nim nie nalazł: przeto skazawszy go wypuszczę.
Łk 23,26 A gdy go wiedli, pojmawszy Szymoná niektorego Cyranejczyká, ktory ze wsi szedł, włożyli nań krzyż áby niosł zá Jezusem.
Łk 23,27 A szło zá nim barzo wiele ludu i niewiast, ktore go też płákáły, i lámentowáły.
Łk 23,33 A gdy przyszli ná miejsce ktore zowią Lisina tám go ukrzyżowáli i ony złoczyńce: jednego po práwej á drugiego po lewej stronie.
Łk 23,36 Nagrawáli go też i żołnierze, przychodząc, á ocet mu podájąć:
Łk 23,39 A jeden z onych złoczyńcow záwieszonych, sromocił go, mowiąc, Jeśliżeś ty jest Christus, wybawże sámego siebie i nas.
Łk 23,40 A odpowiedziawszy drugi, szukał go mówiąc, i Bogá się ty nie boisz, gdyżeś jest w tymże skazániu:
Łk 23,52 Ten przyszedszy do Piłatá, prosił go o ciáło Jezusowe
Łk 24,6 Niemászci go tu, áleć wstał, wspomniciesz jáko wam powiedał, gdy jeszcze był w Gálilei.
Łk 24,16 A oczy ich były zátrzymáne áby go nie poználi.
Łk 24,20 A jako go przedniejszy ofiárownicy i przełożeni nászy wydáli pod skazánie ná śmierć, i ukrzyżowáli go.
Łk 24,29 I przymusili go, mowiąc, zostań z námi, boć sie ma k wieczoru, i dzień już ná schyłku. I wszedł áby został z nimi.
Łk 24,31 I otworzyły się oczy ich, i poználi go: á on się im widzieć nie dał.
Jn 1,19 A toć jest świadectwo Janowe, gdy posyłáli żydowie z Jeruzálem ofiárowniki i Lewity, áby go zopytáli, ktos ty jest?
