Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 12,0 1. W szábát przy Jezusie rwą kłosy uczniowie i jedzą. 2. Fáryzeuszowie je strofują. 3. Jezus je wymawia, ukázując iż tym szábátu nie gwałcą. 9. Wszedł do ich zgromádzenia. 10. I uzdrowił rękę uschłą, ukázując to, iż się godzi szábát dobrze czynić. 14. Fáryzeuszowie rádzą się przeciw niemu. 15 On precz ustępuje, lecząc wiele chorych, áby się o nim pismo wypełniło. 22. Opętánego, ślepego i i niemego uzdrawia. 25. Fáryzeuszom ná ich potwarz odpowieda. 32. Mowi o grzechu przeciw duchowi ś. 35. Ukázując iż zły dobrze mowić nie może. 36. A iż z káżdego prożnego słowa dádzą ludzie liczbę Bogu. 39. Známieniá się z niebá domágáją. 40. A on im Jonaszowe dáć obiecuje. 41. Grożąc im potępienim przez Niniwczyki i krolá Sábę. 43. Mowi o duchu nieczystym od człowieká wychodzącym. 46. Mátká go i z brácią szukáła. 48. A on kto mátka jego i brácią ukázuje.

Mt 23,0 Kápitulá 23. 2. O siedzących ná stlicy Mojzeszowej. 3. ktorych każe się strzedz uczynkow Jezus. 4. 5. Opismać ich i spráwy i obyczáje. 8. Swym się nie daw zwáć mistrzámi, á inszych nie mieć zá ojce ná ziemi. Siebie jednym mistrzem, á Bogá jednym ojcem, uklázując. 13. Nas rzekła ná Fáryzeusze i uczone w piśmie biedę im przyszła opowiedájąc. 37. Jerozolimie grozi, i upadek tej opowieda.

Mt 26,0 Kápitulá 26. 1. Jezus opowieda uczniom swym, że miał być wydan. 3. Zydowscy księża radzą się jákoby go pojmáć i zábić. 6. W Betánii u Szymoná námázałá niewiástá máścią Jezusá. 8. Uczniowie żáłują tej máści. 14. Judasz Jezusá záprzedał. 17. Uczniowie pytáją gdzie kazde paschę gotoáć. 21. Jezus im o swym zdrajcy powieda. 26. Śmierci swej i wieczerzej ostátecznej pámiątkę postánawia. 31. A uczniom swym że się ná nim zgorszyć mieli opowieda. 34. A iż się do Piotr záprzeć miał. 36. Idzie ná miejsce osobne, trzech tylko z sobą wziąwszy. 39. I modli się. 40. Ucznie ku modlitwie i czujności pobudzájąc. 47. Judasz go żydom wydáje. 51. Piotr ucho uciął. 53. Jezus przywiedziony do Kájfászá. 54. Wyznawa się Christusem. 67. Biją go i nań plują. 70. Piotr się trzykroć záprzał.

Mk 2,0 Kápitułá 2. 1 W Káfarnáum uzdrowił Jezus powietrzem ruszonego. 5 Odpuszczając mu grzechy. 6 Dlaczego też szemrzą przeciw niemu uczeni w piśmie. 14 Wezwał Máteusza celniká. 15 I je w domu tego z celnikámi i innymi grzesznymi. 16 Przeto; go też szacują Fáryzeuszowie. 17 Ale im ná to odowieda Jezus. 10 I ucznie swe iż nie pościli wymawia. 23 Broni ich też w tym, iż w szábát kłosy rwali i jedli.

Mk 5,0 Kápitułá 5. 1. W kráinie Gádárenskiey dyjabły wyrzuciwszy. 13. Dopuścił im wniść w świnie. 22. Do Jáierá, proszony, idzie. 25. W drodze schorzáłą niewiástę leczy. 41. A potym corkę Jáierowe wskrzesił.

Mk 6,0 Kápitulá 6. 1 Jezusem gárdzą w ojczyznie tego. 7 Skąd odszedszy wysyła od siebie ucznie swe po parze, czyniąc je Apostoły. 8 Ucząc ich jako się spráwowáć mieli w onym poselstwie. 14 Ewánielistá pisze o złośći Herodowej, i śmierci Janowej. 30 Apostołowie się do Jezusá zwroćili. 31 Z ktorymi dla wytchnienia im ná stronę odchodzi. 33 Wszákże się wiele ludu do niego zbieżáło. 41 Choć ich było o pięć tysięcy mężow. 47 Uczniowie się zá morze bez páná przepráwują, do ktorych po wodzie przyszedł, i morze uskromił. 53 A potym w Genázáret uzdrowił wiele chorych ktorzy się szat jego dotykáli.

Mk 8,0 Kápitulá 8. 1 Jezus siedmiorgiem chlebá nákarmił 4000. ludzi. 11 Fáryzeuszowie domágáją się u niego známienia z niebá. 15 Ktorych nie strzedz każe uczniom swym kwásu i kwásu Herodowego. 22 Niewidomemu wzrok przywráca. 27 A uczniow swych pyta co o nim ludzie i oni tez sámi trzymáją. 29 Lecz oni wyznáwáją go być chrystusem. 31 A on im o męce i śmierći swej opowieda. 34 Przydájąc to, iż się potrzebá sámych siebie záprzeć tym coby go náśladowáć chćieli i krzyż swoj ná się wziąć, á zan się nie wstydáć.

Mk 9,0 Kápitulá 9. 1 Przemienienie Jezusowo. 11 Przyście Eliaszowo. 17 Jezus duchá niemego wygania z człowieká. 31 Śmierć swą opowieda. 32 A uczniowie się o przełożenstwie gádáją. 34. 35. Jezus ich od tego odwodzi dziećiątko im wystáwiwszy. 38 potym Jan opowieda pánu, o jednym co z nimi niechodząc, djabły wygániał imieniem jego. 43 Uczy pan ucznie swe, żeby od siebie odćináli wszytko co by je zgorszyć miáło. 48 Jeśliżby chćieli wolnymi być chronaká nie zdychájącego, i ogniá niegásnącego.

Mk 10,0 Kápitulá 10. 2 O rozwodzie Jezus gada z Fáryzeuszámi. 13 Dziatki do niego przynieśiono, uczniowie się gniewáją. 15 A Jezus im dziecinstwo záleca, ku pokorze je wiodąc. 17 Potym z młodziencem bogátym rozmawia o żywoćie wiecznym. 21 Dla ktorego każe mu Jezus wszytko przedáć, á ubogim rozdáć. 24 Co słysząc uczniowie zátrwożyli się, widząc trudne weśćie do żywotá. 28 A zwłaszczá bogátym. 29 Mowią potym o nadgrodzie tych co swe dla Jezusá opuśćili. 33 Po trzećie Jezus śmierć swą opowieda. 35 Synowie Zebedeuszowi stáráją się o zwierzchność. 44 A Jezus wszytkim pokorę i uniżenie záleca. 46 A potym Bártymeuszowi ślepemu wzrok przywraca.

Łk 5,0 Kápitulá 5. 1. Jezus siedząc w łodzi náucza ludzi. 5. Piotr ná słowo jego wielkość ryb pojmał. 10. A potym wszytsko opuściwszy idzie záa Jezusem i z Synmi Zebedeuszowemi. 12. Jezus trędowátego oczyścił. 18. Potym páráliżem ruszonego uzdrowił. 20. I grzechy mu odpuścił. 27. Máteuszá celniká wezwał. 29. I z nim w domu jego jadł. 30. Dlaczego też Fáryzeuszowie szemrzą przeciw niemu, ále im ná to odpowieda. 33. I ucznie swe iż też z nimi nie pościli wymawia.

Łk 6,0 Kápitulá 6. 1. Uczniowie rwą kłosy w szábát. 2. Fáryzeuszowie to gánią. 5. Jezus ich omawia. 6. Ufam też w szábát uschłą rękę leczy. 11. Fáryzeuszowie się nań zmawiáją. 12. A on oschodzi modlić się Bogu. 13. Potym obrał dwanaście Apostołów. 17. Wiele chorych leczy. 20. A ucznie swe uczy o prawdziwym szczęściu, i o nieszczęściu. 21. Miłowáć każe nieprzyjacioły, i dobrze im czynić. 37. Nikogo nie da sądzić áni potępić. 38. Dobrą miárą mierzyć. 41. Źdzbła z oká cudzego nie wyjmowáć, ábyś z swojego trwam wyrzucił. 43. Jákie drzewo, táki owoc jego. 45. Jákie serce, tákie to co w nim jest. 47. Słuchácze słowá Bożego budownkowi podobni.

Łk 10,0 Kápitułá 10. 1. Siedmidziesiąt iszych uczniow náznáczenie i wysłánie. 11 Karánie od Boga tych ktorzyby ich nie przyjęli. 13. Jezus nárzeka przeciw miástom niektorym. 17. Wrocili się oni. 18. Uczniowie. 19 Ktorym Jezus dáje zwierzchność nád Bárány. 20. Uczniowie, że się im z tego weselić nie da. 21 Przed mądrymi zákryto tájemnice niebieskie. 25 Obłudne pytánie jednego uczonego o żywocie wiecznym. 29 Drugie ktoby był bliźnim jego. 38 O Marcie sierstrze jej Máryi.

Łk 11,0 Kápitułá 11. 1. Pan Jezus uczy modlitwy ucznie swe. 9. Upewniájąc te że wziąć máją o co by prosili. 14. Wygánian teme diabelstwo. 21 O mocarzu z domu wyrzuconym. 24. O duchu złym wrácájącym się do człowieká 27 O niewieście co szczęśliwemi piersiámi názwáłá ktorych Jezus pożywał. 29 Mowi Pan przeciw tym co się od niego domagáli známienia z niebá. 30 Nád ktore Niniwczyki Kroloma Sabe przekłáda. 33 O świecy ciáłá nászego. 37 Jezus jadł, ręku nie umywszy. 39 Złości fáryzájskie odkrywa, i biádę im opowieda.

Łk 21,0 Kápitułá 21. Kłádą bogacze do skárbu. 2 Uboga wdowá więcej włożyłá. 6 Opowieda Pan zborzenie kościołá i miásta. 9 Trwogi opowiedając, przedsię się swym lękać nie da. 14 Ani myślić coby odpowiedáli. 15 Obiecując im dáć ustá i mądrość. 16 Opowieda im nienawiść, i od sámych rodzicow. 19 Ale im w tym wszytkim każe się cierpliwością bronić. 21 A przed sojski nieprzyjacielskimi uchodzić. 22 Biádá brzemiennym ná ten czás. 25 Ználi ná słońcu i gwiazdách, á ná ziemi ucisk. 27 Przyście syná człowieczego. 34 Ktorego czekáć trzebá czujności i trzeźwości.

Łk 22,0 Kápitulá 22. 1 Przaśniki nádchodzą. 3. Szátan wszedł w Judaszá. 4 Przedáje księżej Jezusá. 8 Pan śle wieczerzą gotowáć. 13 Przyszedszy siadł u stołu z swoimi. 19 Wieczerza postánowia. 21 O zdrajcy swym powieda. 24 Uczniowie się o przełożeństwie gadają. 25 Pan ich ku pokorze przywodzi. 29 Krolestwo im insze odkázując. 31 Piotrowi powieda, że się on szátan stárał, á iż się on miał záprzeć tego. Pod gorę oliwną idzie. 40 Modlić się swym każe. 41. Sam ná modlitwie odchodzi. 42 Do Ojcá woła o kubek. 44 Krwawo się poci. 46. Ucznie śpiące budzi. 47. Judasz go przez pocáłowánie wydáje. 50 Piotr ucho uciął. 51 Jezus je uleczył. 52 o wszytkich mowi. 54 Prowádzą go do przedniejszego ofiarowniká, á Piotr zá nim idzie. 56 Przy się Jezusá. 61 Kur poje, Pán patrzy ná Piotrá. 63 Szydzą z Jezusá. 67 Pytając fo jeśliby był Chrystusem.

Łk 24,0 Kápitułá 24. 1 Niewiásty poszły do grobu 2 Grob odwálony. 3 Bez ciała Jezusowego. 4. Ukazáli się im dwá ánjołowie. 5. Potym się im też Jezus ukazał. 9 Uczniom to opowiedają. 11 Oni to za błázeństwo máją. 12 Piotr do grobu bieży. 13 Dwá dudzy do Emmaus. 15. Jezus idize z nimi. 25 Strofuje je i pismá wykłada. 30 Poználi go w łamániu chlebá. 33 Swym to oznájmują wrociwszy się. 36 Jezus się wszytkim ukazał. 43 Je z nimi rybę i miod. 45 Otworzył im zmysł ku wyrozumieniu pismá. 49 Obiecuje im ducha od ojca. 50 Rozstał się z nimi, wzięty do niebá.