Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 21,3 I rzekł im Simon Piotr: Pojdę ryb łowić. Rzekli do niego: Pojdziemy i my z tobą. Szedszy tedy wstąpili w łodź: á onej nocy nic nie pojmáli.

Jn 21,6 Rzekł im: Zárzućcie ná práwą stronę łodzi sieć, tedy najdziecie. Zárzucili tedy, i nie mogli jej już ciągnąć przed wielkością ryb.

Jn 21,10 Rzekł im Jezus: Przynieście tych ryb coście teraz ułowili.

Jn 21,12 Rzekł im Jezus: Chodźcie, obiedwajcie. A żaden z tych co tám siedzieli nie śmiał go spytáć, Ktoś ty jest? Wiedząc iż Pan jest.

Jn 21,13 I przyszedszy Jezus, wziął chleb, i dawał im, i rybę tákież.

Mt 13,0 Cap(itulum): 13. Wstąpiwszy dla tłuszczej nálegającej do Łodki Pan Jesus, kazáł im pod podobieństwy niemáło, o tym co rozsiewa, o ziarnie gorczyce, o kwasie ktorym ciásto zaczyniáją, o nálezieniu skárbu, o sieci w morze wpuszczonej, ná koniec o proroku nieprzyjemnym w ojczyźnie.

Mt 16,0 Cap(itulum): 16. Żydy Jesus gromi, że známion żądáją, Zwolennikom sie każe strzec kwásu Licemierniczego, i pyta ich co by o nim ludzie trzymáli? obiecuje klucze Piotrowi od niebá, opowiáda im swą mękę, Piotr go z tego strofuje, á on go z tego Szátánem názwał, uczy áby kożdy niosł krzyż swoj.

Mk 2,0 Cap(itulum): 2. Szkrybowie ná páná szemrzą że uzdráwiáł Pan powietrzem záráżonego, mowił że mu odpuszczone są grzechy, szemrzą też że z jáwno grzeszniki zásiada, że zwolennicy jego nie poszczą, ále Pan Christus wymierzá sie im ze wszystkiego.

Mk 3,0 Cap(itulum): 3. Uzdrowił Christus rękę człowiekowi w Sobotę: Czártowie wyznawają go być synem Bożym, Dwánaście zwolennikow rozsyła áby kázali, dawszy im moc nád chorobámi i dyjabelstwem, Fáryzeusze zawiazał wywodem mocnym, powiáda też o bluznierstwie przeciwko duchu Świętemu.

Mk 9,0 Cap(itulum): 9. Pan gdy sie przemienił ná gorze przed Apostoły, Elijasz i Mojżesz ukazał sie im, Elijaszowo przyście w Janie przeznámionuje, Lunátyká uzdráwia, pokory náucza, gorszenia broni, ogień i sol záleca.

Mk 16,0 Cap(itulum): 16. Gdy niewiasty do grobu rano z maściámi przyszły Anijoł opowiáda im zmártwy_chwstánie Páná Chrystusowe, ktory po częstym ukazániu przed zwolenniki wstąpił w niebo.

Jn 13,0 Cap(itulum): 13. Pan Chrystus po wieczerzy nogi zwolennikom dájąc im pokory przykład umywa. Judaszá zdrajcę ukázuje, i zwolennikow ucieczenie od siebie, przepowiada.

Jn 17,26 I oznajmiłem im imię twoje, i oznajmię: żeby miłość ktorąś ty mnie umiłował, w nich byłá, á ja w nich.

Mk 12,44 bo wszystcy z tego co im zbywáło kłádli: ále tá z niedostátku swego, wszystko co miáła to włożyłá, wszystko pożywienie swoje.

Mt 17,27 Ale byśmy im pogorszenia nie dáli, idź do morzá, zárzuć że wędę: á tę rybę ktora naprzod porwie weź: i otworzywszy jej pyszczek, najdziesz Státer (co dwá szelągi waży) ten wziąwszy daj im zá mię i zá się.

Jn 9,41 Rzekł im Jezus: Byście byli ślepi, nie mielibyście grzechu: ále teraz powiádacie iż widzimy, przetoż grzech w was trwa.

Mk 5,43 I przykazał im Jezus áby żaden tego nie wiedział. A kazał jej dáć jeść.

Mk 16,20 A oni wyszedszy kazáli wszędy, á Pán im pomagał, i powieści potwierdzał, cudy ktore zá nim szły.