Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: im (1556)

Wystąpienia 401-420 z 429

Jn 20,13 Rzekli jej oni. Niewiásto czemu płáczesz Rzekłá im. Iż wzięto páná mojego, á nie wie(m) gdzie położono jego.

Jn 20,17 Rzekł jej Jezus. Nie dotykaj sie mnie. Jeszczem bowiem nie wstąpił od ojcá mojego. Ale idź do bráciej mojej, i rzecz im. Wstępuję do ojcá mojego, i do ojcá wászego. Bogá mojego, i bogá wászego.

Jn 20,19 Gdy tedy był wieczor dniá onego, jednego po Sobocie á drzwi były zámknione, gdzie byli zwolennicy zgromádzeni dla bojáźni żydow, przyszedł Jes(us) i stánął w pośrzodku, i rzekł im. Pokoj wam

Jn 20,20 A gdy to rzekł, ukazał im ręce, i bok. Uweselili sie są tedy zwolennicy, ujźrzawszy páná.

Jn 20,21 Rzekł tedy im zásię. Pokoj wa(m) Jáko mie posłał ociec, i ja ślę was.

Jn 20,22 To gdy rzekł tchnął ná nie, i rzekł im. Bierzcie duchá świętego,

Jn 20,25 Powiedzieli tedy jemu drudzy zwolennicy, widzieliśmy páná. A on rzekł im. Jeśliże nie ujźrzę w ręku jego przebicia gwoździow, á nie wpuszczę pálcá mojego w mieście gwoździow, i nie wpuszczę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.

Jn 20,26 A po dniach ośmi, zásię byli zwolennicy jego wewnątrz, i Tomasz z nimi. Pryszedł Jesus drzwiámi zámknionymi, i stánął w pośrzodku, i rzekł im. Pokoj wam.

Jn 21,3 Rzekł im Simon Piotr. Idę ryb łowić. Rzekli jemu. Idziemy i my z tobą. I wyszli, i wstąpili w łodź: á onej nocy nic nie ułowili.

Jn 21,5 Rzekł tedy im Jesus. Dzieci, i macie li co ku jedzeniu? Odpowiedzieli jemu. Nie.

Jn 21,6 Rzekł im. Puśćcie ná práwą stronę łodzi, sieć, i najdziecie. Puścili tedy, i już nie mogli jej ciągnąć dla wielości ryb.

Jn 21,10 Rzekł im Jes(us) przynieście z ryb ktoreście ułowili teraz.

Jn 21,12 Rzekł im Jesus. Chodźcie. Obiedwajcie. A żaden nie śmiał z zwolennikow pytáć go. Ty ktoś jest? Wiedząc iż pan jest.

Jn 21,13 I przyszedł Jesus, i wziął chleb, i dawał im, i rybę takież.

Mt 7,0 Jáko sie mamy ku blizniemu mieć uczy, żebysmy nie posądzáli nie potąpiáli, ále im dobrze czynili, drogą ciásną chodzili, á ná dobrym gruncie budowáli. Caput. 7.

Mt 10,0 Każąc zwolenniki dwánascie rozsyła, tylko po żydowskiej ziemi dájąc im moc czynienia cudow, a ucząc je jáko sie máją spráwowáć, á tesz jáko przenásládowánia máją cierpieć. Caput 10.

Mt 16,0 Żydzi znákow pytáją od páná, á on Jonaszow znák im opowiáda, Piotrowo wyznánie twierdzi o sobie, mękę swą opowiádájąc każe sie náśládowáć z krzyżem. Caput. 16.

Mt 23,0 Chwali náukę Phárizeuszow, żywot ich gániąc, grożą im potępienim, i skáżenim. Caput. 23.

Mk 9,0 Pan Christus sie przemienił ná gorze przed ápostoły, Elijasz i Mojżesz ukazał sie im, Elijaszowo przyście w Jánie przeznámionuje, Lunatika uzdrawia, pokory náucza, gorszenia broni, ogień i sol záleca. Caput. 9.

Mk 16,0 Gdy niewiásty do grobu ráno z máściámi poszły, ánjoł opowiáda im zmartwychwstánie páná Christusowe, ktory po częstym ukazániu przed zwolenniki wstąpił w niebo. Caput. 16.