Słowo: co (1570) 
Wystąpienia 401-420 z 457
Jn 10,6 To podobieństwo rzekł im Jezus. Ale oni nie poználi co by było, co powiedał im.
Jn 10,20 I mowili mnodzy z nich czártá ma, i száleje co go słuchacie?
Jn 11,2 Byłá też Máryja co pomázáłá páná olejkiem, i otárłá nogi jego włosámi swemi, tej brát Łázarz chorzał.
Jn 11,37 Niektorzy záś z nich rzekli: nie mogł ten co otworzył oczy ślepe(go) uczynić, áby i ten nie umárł.
Jn 11,44 I wyszedł co był zmárły, związány (zá) ręce i (zá) nogi chustkámi, twarz jego chustą obwiązána byłá. Mowi im Jezus: Rozwiężcie go, i puśćcie odyść.
Jn 11,45 Mnodzy tedy z żydow, co byli przyszli do Máryjej, obaczywszy co uczynił Jezus uwierzyli weń.
Jn 11,46 Niektorzy záś z nich poszli ku Fáryzeuszom, u powiedzieli im co uczynił Jezus.
Jn 11,47 Zebráli przeto árcyofiárownicy i Fáryzeuszowie rádę, i mowili: Co czynimy, że ten człowiek mnogie známioná czyni.
Jn 11,56 Przeto szukáli Jezusa i mowili jeden ku drugiemu w kościele stojąc: Co się wam zda że nie idzie (ná) świętego dnia?
Jn 12,6 A to rzekł, nie iżby o ubogich szło jemu, ále iż złodziej był, i skrzynkę miał, i (ono) co wrzucano nosił.
Jn 12,19 A byli niektorzy Grekowie (z onych co) wstąpili, áby się w święto modlili.
Jn 12,27 Teraz duszá mojá strwożyłá się, á co rzekę? Ojcze záchowaj mię od tej godziny: Ale dlatego przyszedłem do tej godziny.
Jn 12,44 A Jezus wołał i rzekł. Kto w mię wierzy, nie wierzy w mię, ále w (tego) co mię posłał.
Jn 12,45 I kto widzi mnie, widzi (te(go)) co mię posłał.
Jn 12,49 Słowo ktore mowiłem, ono go osądzi w ostátni dzień, iż ja od siebie sámego nie mowiłem, ále ktory mię posłał ociec. Ten mi rozkazánie dał, co bym rzekł, i co bym mowił.
Jn 13,1 PRzed świętem záś páschy wiedząc Jezus iż przyszłá jego godziná, áby przeszedł z świátá tego ku ojcu, umiłowawszy swych co ná świecie (byli) do końcá umiłował je.
Jn 13,7 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, ále dowiesz się potym.
Jn 13,27 A zá chlebem, tedy wszedł weń szátan. Przeto jemu mowi Jezus: Co czynisz, czyń rychlej
