Słowo: go (1593) 
Wystąpienia 381-400 z 577
Łk 23,22 A on po trzecie rzekł do nich: Ale coż wżdy złego ten uczynił? Żadnym przyczyny śmierci w nim nie nálazł: przeto skarawszy go, wypuszczę.
Łk 23,26 A gdy go wiedli, pojmawszy Symoná niektorego Cyrenejczyká ze wsi idącego, włożyli nań krzyż áby niosł zá Jesusem.
Łk 23,27 I szło zá nim bárzo wiele ludu i niewiast: ktore go płákáły i lámentowáły.
Łk 23,33 A gdy przyszli ná miejsce ktore zowią Trupich głow; tám go ukrzyżowáli: i one złoczyńce, jednego po práwej, á drugiego po lewej stronie.
Łk 23,36 Nágrawáli go też i żołnierze przychodząc, á ocet mu podájąc,
Łk 23,39 A jeden z onych złoczyńcow záwieszonych, sromocił go, mowiąc: Jeśliś ty jest Christus, wybawże sam siebie, i nas.
Łk 23,40 A odpowiedziawszy drugi, fukał go, mowiąc: I Bogá się ty nie boisz, gdyżeś tejże skaźniej podległ?
Łk 23,53 i ziąwszy uwinął w prześcierádło, á położył go w grobie wykowánym, w ktorym jeszcze żaden nie był położon. $
Łk 24,6 nie mász ci go tu; áleć wstał. Wspomnicie jáko wam powiedał, gdy jeszcze był w Gálilejej,
Łk 24,16 á oczy ich były zátrzymáne áby go nie poználi:
Łk 24,20 A jáko Arcykápłani i przełożeni nászy wydáli go ná śmierć, i ukrzyżowáli go.
Łk 24,29 I przymusili go, mowiąc: Zostań z námi, boć się ma k wieczoru, i dzień się już ku zachodu náchylił. I wszedł z nimi.
Łk 24,31 I otworzyły się oczy ich, i poználi go: á on zniknął z oczu ich.
Łk 24,35 A oni powiedáli co się działo w drodze: i jáko go poználi w łamániu chlebá. $
Jn 1,10 Ná świecie był, á świát jest uczynion przezeń, á świát go nie poznał.
Jn 1,11 Przyszedł do swej własności, á swoisz go nie przyjęli.
Jn 1,12 Lecz ktorykolwiek przyjęli go, tym dał moc áby się zstáli synámi Bożymi, tym ktorzy wierzą w imię jego.
Jn 1,19 A toć jest świádectwo Janowe, gdy posłáli Żydowie z Jeruzálem kápłany i Lewity do niego, áby go zopytáli; Ktoś ty jest?
Jn 1,21 I spytáli go: Coż tedy? Jesteś ty Elijasz? I rzekł: Nie jestem. Jesteś ty Prorok? I odpowiedział; Nie.
