Słowo: go (1570) 
Wystąpienia 381-400 z 511
Łk 24,16 Záś oczy ich trzymáne były, áby go nie poználi.
Łk 24,20 Jáko też wydáli go árcyofiárownicy i urzędnicy nási, ná sąd śmierci, i ukrzyżowáli go.
Łk 24,23 A nie nálazłszy ciáłá jego, przyszły mowiąc (że) i widzienie ánjołow baczyły, ktorzy go powiedáją (być) żywego.
Łk 24,29 I przymuszáli go mowiąc: przebywaj z námi iż k wieczoru jest, i náchylił się dzień, i wszedł przebywáć z nimi.
Łk 24,31 Ich záś otworzyły się oczy, i poználi go, á on stał się niewidomym od nich.
Łk 24,35 A ci powiedáli co (było) ná drodze, i jáko go poznali w łamániu chlebá.
Jn 1,5 A świátło w ciemności świeci, á ciemność go nie objęłá.
Jn 1,10 Ná świecie było, i świát przez nie zstał się, świát go nie poznał.
Jn 1,11 Do swoich przyszło, á swoi go nie przyjęli.
Jn 1,19 A to jest świádectwo Johánowo gdy posłáli żydowie z Jerozolim ofiárowniki i Lewity, áby go spytáli: Ty kto jesteś?
Jn 1,21 I spytáli go: coż tedy? Helijasz jesteś ty? I mowi: Nie jestem. Prorok jesteś ty? I odpowiedział: Nie.
Jn 1,25 I pytáli go, i rzekli mu: Czemu
rzeto krzcisz, jesli ty nie jesteś Krystus, áni Helijasz? áni prorok?
Jn 1,31 I ja nie znałem go, ále áby był jáwny Izráelowi. Dlatego przyszedłem ja w wodzie krzcić.
Jn 1,33 A ja nie znałem go. Lecz on co mię posłał krzcić w wodzie, on mi rzekł: Ná kogo byś ujrzał duchá zstępującego i trwájącego ná nim, ten jest krzczący w duchu świętym.
Jn 1,37 I usłyszeli go dwá uczniowie mowiącego, i poszli zá Jezusem.
Jn 1,42 I przywiodł go do Jezusá. Wejrzawszy nań Jezus, rzekł: Ty jesteś Symon syn Jony. Ty zwan będziesz Kefás, co się wykłáda, kámienny.
Jn 3,29 Kto ma oblubienicę, oblubieniec jest. Záś przyjaciel oblubieńcá stojąc i słuchájąc go. Rádością się ráduje prze głos oblubieńcá. Tá przeto rádość mojá spełniłá się.
Jn 4,10 Odpowiedział Jezus i rzekł jej: Gdybyś wiedziáłá dar Boży, á kto jest mowiący tobie. Daj mi pić: ty by go prosiłá, á dał by tobie wodę żywą.
Jn 4,31 A w tym (czásie) prosili go uczniowie, mowiąc: Rábbi, jedz.
