Słowo: a (1570) 
Wystąpienia 381-400 z 752
Łk 1,15 Będzie bo wielki przed Pánem. A winá i szykiery nie będzie pić. I duchá świętego nápełnion będzię, jeszcze z żywotá mátki swej.
Łk 1,35 A odpowiedájąc ánjoł rzekł jej: Duch święty przyjdzie ná cię, i moc najwyszszego zasłoni tobie: przeto i to, co się národzi z ciebie, święte, názwano będzie synem Bożym.
Łk 1,53 Głodne nápełnił dobr, a bogáte wysłał prożne.
Łk 1,76 A ty otroczątko prorokiem najwyszszego názwano będziesz. Przod pojdziesz bo przed obliczym páńskim gotować drog jego.
Łk 2,8 A pastyrze byli w kráinie onej nieśpiący i strzegący straży nocnej nád stádem swym.
Łk 2,12 A to wam známię: najdziecie niemowiątko spowite, leżące w jaslach.
Łk 2,18 A wszyscy słyszący dziwowáli się o rzeczonych (rzeczach) od pástyrzow k nim.
Łk 2,21 A gdy się spełniło ośm dni obrzezáć otroczątko i názwano imię je(go) Jezus, ktore názwano od ánjołá, pierwej niż się był zaczął w żywocie.
Łk 2,22 A gdy się spełniły dni oczyścienia ich, wedle zakonu Mojżeszowego, przynieśli go do Jerozolimy, postánowić przed Pánem.
Łk 2,27 I przyszedł w duchu do kościołá. A gdy prowádzili otroczątko Jezusá rodzicy, uczynić wedle obyczáju zakonu o nim.
Łk 2,38 A skoro skończyli wszytko wedle zakonu Páńskiego, wrocili sie do Gálilei, do miástá swego Názáreta.
Łk 2,41 A gdy mu było lat dwánaście gdy oni szli do Jerozolim wedle zwyczáju święta,
Łk 2,44 A nie nálazszy go, wrocili się do Jeruzalimá szukájąc go.
Łk 2,47 A bacząc go lękáli się. I rzekłá mátká jego k niemu: Dziecię, coś nam ták uczyniłeś? Oto ociec twoj i ja bolejąc szukalismy cię?
Łk 2,49 A oni nie rozumieli słowá ktore mowił im.
Łk 2,51 A Jezus pomnażał się mądrością i wzrostem i łaską u Boga i (u) ludzi.
Łk 3,5 Wszelka doliná wypełni się, wszelka gora i págorek zniży się, i będą krzywe (drogi) prostemi, a ostre głádkiemi drogámi.
Łk 3,14 Spytáli záś jego i żołnierze mowiąc, A my co uczynimy? I rzekł k nim: Nikogo nie zbijecie, nikogo nie spotwarzcie, á przestawajcie na żołdziech wászych.
Łk 3,23 A sam Jezus był jakoby trzydzieści lat poczynájący, będąc (jáko mniemano) syn Jozefow, Helijego,
Łk 4,8 A odpowiedájąc jemu, rzekł Jezus: Nápisano jest: Pánu Bogu twojemu kłániáć się będziesz, i temu sámemu służyć będziesz.
