Słowo: á (1577) 
Wystąpienia 381-400 z 1349
Mk 4,4 I stało się gdy siał że jedno padło podle drogi, á ptacy † niebiescy † przybyli i pojedli je,
Mk 4,6 A gdy słońce wzeszło wygorzáło, á przeto iż korzenia nie miáło, uschło.
Mk 4,7 A drugie pádło w ćiernie: á wzeszły ćiernia, i zágłuszył je, i nie dáło owocu.
Mk 4,8 A drugie upádło ná ziemię dobrą: i podáło owoc wynikájący, i rostący, á jedno przyniosło trzydzieści, drugie sześćdziesiąt, trzecie zasię sto.
Mk 4,12 Aby patrząc pátrzáli, á nie widzieli: á słychac słyszeli á nie zrozumieli: by się kiedy nie náwrocili, á byłyby im odpuszczone grzechy.
Mk 4,15 A ći są ktorzy podle drogi, [gdzie się] rozsiewa mowá: á gdy usłyszą, nátychmiast przychodzi szátan, á wybiera mowę wsianą w serca ich.
Mk 4,20 A ći są którzy ná dobrą ziemię są posiani, ktorzy słucháją mowy, i przyjmują: i przynoszą owoc, iedno trzydziestny, á drugie sześćdziesiątny, á drugie setny.
Mk 4,24 I mowił im, obaczcież czego słuchacie: Jaką miarą mierzycie, będzie wam mierzono, á będzie wam przydano ktorzy słuchaćcie.
Mk 4,25 Abowiem ktoby miał, będzie mu dano: á kto nie ma, i to co ma, obejmą od niego.
Mk 4,27 A zásnąłby, i wstałby w nocy i we dnie: á násienie by wschodziło i w gorę rosło, jáko on nie wie.
Mk 4,28 Boć ziemiá dobrowolnie owoc podawa, náprzod trawę, potym kłos, á potym pełno zboża w kłosie:
Mk 4,36 A opuściwszy on tłum, wzięli go ták jáko był w łodzi, á ine łodzi też były z nim.
Mk 4,39 A obudzony będąc zágroził wiátrowi, i rzekł morzu, milcz, zámilkni: i uciszył się wiátr, á zstáłá się wielka cichość.
Mk 5,3 Ktory miał mieszkánie w grobiech: [á nie mogł go nikt i láncuchámi związáć.]
Mk 5,4 Przeto iż on często był wiązan i pętámi i łańcuchy, á láńcuchy one rwał i pętá łamał: i nie mogł go żaden okrocić.
