Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 8,55 Wrocił się tedy duch jej, i wstáłá wnet, á on rozkazał żeby jej jeść dano

Łk 9,3 Tedy rzekł do nich, Nie bierzcież nic ná drogę, ani lasek, áni sumek, áni chlebá, áni pieniędzy, áni miejcie dwu sukień.

Łk 9,6 Wyszedszy tedy obchodzili wszytki miasteczká opowiedájąc Ewánjeliją, á wszędzie uzdrawiájąc.

Łk 9,9 Tedy rzekł Herod, Janáciem ja dał ściąć, Lecz ten co wżdy jest zacz o ktorym ja tákowe rzeczy słyszę? i szukał tego jákoby go widzieć.

Łk 9,10 Zátym się wrocili Apostołowie, i powiedzieli mu cokolwiek czynili, Tedy wziąwszy je z sobą szedł osobno ná miejsce puste u miastá, ktore zową Bethsáidá.

Łk 9,15 Tedy oni ták uczynili, i siedli oni wszyscy.

Łk 9,18 I stáło się gdy on sam był modląc się, á z nim byli zwolennicy, tedy ich pytał mowiąc, Kimże mię powieda być ten lud?

Łk 9,20 Tedy im on rzekł, A wy kim mię być powiedacie? A odpowiedziawszy Symon Piotr, rzekł: Krystusem onym Bożym.

Łk 9,35 Stał się tedy głos z obłoku mowiąc: Tenci jest Syn on moj namilszy, tegoż słuchajcie.

Łk 9,41 Tedy Jezus odpowiedziawszy rzekł, O narodzie niewierny i przewrotny, i dokądże wżdy będę miedzy wámi, á długo was cierpieć będę? Przywiedźże tu syná twego.

Łk 9,47 Tedy Jezus widząc myśl sercá ich, wziął dzieciątko i postáwił je podle siebie.

Łk 9,50 Tedy do niego rzekł Jezus: Nie hámujcież go, bo ktoć nie jest przeciwko nam, za námić jest.

Łk 9,51 Stáło się potym gdy czás przychodził że miał być wzięt ku gorze, tedy się on sam zmocnił áby szedł do Jeruzálem.

Łk 9,61 Tedy potym rzekł drugi: Pojdę zá tobą Pánie, ále mi dopuść żebych pirwej ty pożegnał, ktorzy są w domu moim.

Łk 10,2 I mowił im: Aczci żniwo wielkie jest, ale robotnikow mało, proścież tedy páná żniwá aby wysłał robotniki ná żniwo swoje.

Łk 10,18 Tedy im on rzekł: Pátrzałem gdy szátan jako błyskáwicá z niebá spadał.

Łk 10,23 Tedy się obrociwszy ku zwolennikom, rzekł osobno: Szczęśliweż to oczy ktore widzą to co wy widzicie.

Łk 10,27 On tedy odpowiedzawszy rzekł: Miłuj Páná Bogá twego ze wszytkie(go) sercá twego, ze wszytkiej dusze twej, ze wszytkich sił twoich, ze wszytkiej myśli twej. A bliźniego twego jako sámego siebie.

Łk 10,35 Tedy názájutrz odjeżdżájąc, wyjąwszy dwá groszá dał gospodarzowi mowiąc mu: Miejże o nim pracą, á cokolwiek nád to wydasz, ja wrociwszy się oddam tobie.

Łk 10,37 A on rzekł: Ten ktory użył miłosierdzia przeciw jemu. Rzekł mu tedy Jezus: Idźże precz á uczyń tákże.