Słowo: tedy (1553) 
Wystąpienia 381-400 z 417
Jn 19,20 Ten tedy tytuł wielé żydow czytało a to iż mieśce blizu miasta było, gdzie jest Jesus ukrzyżowán, a było napisáno po żydowsku, grécku, i łacińsku,
Jn 19,21 Mowili tedy Pilatowi Biskupi żydowscy, nie pisz, krol żydowski, ale iż on powiedáł, jestem krolem żydowskim,
Jn 19,23 Żołnierze tedy gdy ukrzyżowali Jesusa, wzięli szaty jego, i uczynili czterzy części, część każdemu żołnierzowi, A sukienkę [je(go)] ktorá to sukienka nie szyta była, od wiérzchu utkaná po wszystkięmu,
Jn 19,24 Rzekli tedy miedzy sobą nie dzielmy jéj, ale puśćmy lós o nię, czyją má być, Aby się pismo wypełniło ktoré mowi, Rozdzielili sobie száty moje, i na odzięnie moje lós puścili, Żołnierze tedy to uczynili.
Jn 19,26 Jesus tedy ujrzáwszy matkę, i ucznia ktory wedle stáł, ktorego miłowáł, rzecze matce swojéj, Niewiasto, oto syn twój,
Jn 19,29 Był tedy [tam] położon sąd octu pełny, a oni napełniwszy gębkę octem i na Hysop [ją] włożywszy, przynieśli do ust je(go),
Jn 19,30 Gdy tedy wziął ocet Jesus, powiedział, Dokonało się jest, i skłoniwszy głowę ducha podáł.
Jn 19,31 Żydowie tedy, iż był dzień przyrządzanny, aby ciała w sobbotę na krzyżu nie trwały, (Bo był wielki on to dzień sobbotny) prosili Piłáta aby były połamany goleni ich, i byli [precz] zjęci,
Jn 19,32 Żołnierze tedy przyszli, i złamalić pierwszego goleni, i drugiego ktory był z nim ukrzyżowán,
Jn 19,40 Wzięli tedy ciało Jesusowo, i obwiązali jé szatami płocięnnemi z wonnęmi rzeczami, jáko jest zwyczáj u żydów pogrzeb czynić,
Jn 20,2 Bieży tedy i przyjdzie do Simona Piotra, i do drugiego ucznia, ktorego miłował Jesus, i rzecze im, wzięlić pana z grob a nie wiem gdzie go położyli,
Jn 20,3 Wyszedł tedy Piotr i drugi uczeń i szli do grobu,
Jn 20,6 Przyjdzie tedy idąc za nim Simon Piotr i wnidzie w grob, i ujrzy a ono chusty płocienné leżą
Jn 20,10 Zasię tedy uczniowie poszli do samych siebie.
Jn 20,11 A Maryja stała zewnątrz u grobu płacząc, Gdy tedy płakała, nachyliła się w grob,
Jn 20,19 Gdy tedy był wieczór dniá onegóż ktory bywá piérwszy po sobbotach, a drzwi były zamknione, gdzie się byli zgromadzili uczniowie dlá bojaźni żydów, przyszedł Jesus, i stanął w pośrzodku, i rzecze im, Pokój wam,
Jn 20,20 A to rzekłwszy, ukazał im ręce i bok swój, Uczniowie tedy uweseli się ujrzáwszy pana,
Jn 20,21 Zasię im tedy powiedziáł Jesus, Pokój wám, Jako mię posłáł ociec, [tak] i já was posyłam,
Jn 20,25 Mowili mu tedy drudzy uczniowie, Widzieliśmy pana, A on im powiedział, Jeśliże nie ujrzę w ręku jego, przebicia goździ, i nie wpuszczę ręki mojéj w bok jego, nie uwierzę.
