Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 10,24 Obstąpili go tedy Żydowie, á rzekli mu: Dokądże duszę nászę ná rzeczy trzymasz? Jeśliś ty jest Christus, powiedz nam jáwnie.

Jn 10,31 Porwáli kámienie Żydowie, áby go ukámionowáli.

Jn 10,33 Odpowiedzieli mu Żydowie: Dla dobrego uczynku nie kámionujemy cię: ále dla bluźnierstwá: á iż ty będąc człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.

Jn 11,8 Rzekli mu uczniowie: Rabbi, teraz oto stali Żydowie jákoby cię ukámionowáli; á zásię tám idziesz?

Jn 11,31 A przetoż Żydowie ktorzy z nią byli w domu, á cieszyli ją, ujźrzawszy Máryją iż się prędko porwawszy wybieżáłá; szli zá nią, mowiąc: Iż idzie do grobu, áby tám płákáłá.

Jn 11,36 Mowili tedy Żydowie: Wej jákoć go miłował.

Jn 18,20 Odpowiedział mu Jesus: Jaciem jáwnie powiádał świátu: jamci záwsze uczył w bożnicy, i w kościele gdzie się wszyścy Żydowie schadzáją: á w skrytości nicem nie mowił.

Jn 18,31 Rzekł im tedy Piłat: Weźmicież go wy, á według zakonu wászego osądźcie go. Rzekli mu tedy Żydowie: Nam się nie godzi nikogo zábijáć.

Jn 19,7 Odpowiedzieli mu Żydowie: Myć zakon mamy, á wedle zakonu ma umrzeć, że się synem Bożym czynił.

Jn 19,12 Odtądże Piłat stárał się, áby go wolnym uczynił. Lecz Żydowie wołáli mowiąc: Jeśli tego wypuścisz; nie jesteś przyjaciel Cesárski. Káżdy co się czyni krolem, sprzeciwia się Cesárzowi.

Jn 19,31 Żydowie tedy (ponieważ był dzień Przygotowánia) áby ná szábát nie zostáły ciáłá ná krzyżu (ábowiem był wielki on dzień szábátu) prosili Piłatá, áby połamano goleni ich, á zjęto je.

Mt 12,0 Rozdział XII. 1. Uczniowie głodni w Szábát rwą kłosie. 7. Miłosierdzie, ofiárá. 8. Szábát. 10. Uschłą rękę leczy. 12. Godzi się w Szábát dobrze czynić. 21. Christus nádziejá Pogánow. 22. Opętánego uzdrowił. 24. Cudá Páńskie czártom przypisáne. 25. Krolestwo rozdwojone. 32. Grzech przeciwko Duchowi świętemu. 34. Zły dobrze mowić nie może. 36. Prożne słowo. 38. Żydowie známion żądáją. 39. Známię Jonaszá. 41. Niniwitowie. 42. Krolowa Sábá. 43. Duch nieczysty wracájący się do domu skąd wyszedł. 48. Mátká, brácia, siostry Christusowe.

Mt 21,0 Rozdział XXI. 7. Christus ná oślicy wjechawszy do Jeruzalem. 12. Przedájące wyrzuca z kościołá. 15. Dziatki chwalą Christusá. 19. Figá ususzona. 21. Moc wiáry i modlitwy. 22. Pytánie o swej władzej. 23. Zbija pytániem o krzcie Janowym. 31. Ktorzy czynią wolą Bożą. Celnicy i wszetecznice. 33. Winnicá Boża, Żydowie ktorzy Christusá zábili. 42. Kámień węgielny. 43. Żydowie odrzuceni, á Pogáni przyjęci.

Mk 7,0 Rozdział VII. 2. Apostołowie jedzą rąk nie umywszy. 4 i 8. Ustáwy Żydowskie o umywániu. 6. Obłudnicy. 8 i 13. Żydowie ustáwy swe przekłádáli nád Boskie przykazánie. 15 i 21. Ktore rzeczy pokaláją człowieká. 25. Uzdrowił corkę Kánánejskiej niewiásty. 32. Głuchá niemego uleczył.

Mk 8,0 Rozdział VIII. 2. Siedmiorgiem chlebá 4000. ludzi nákarmił. 11. Żydowie známion się domagáją. 15. Kwás ábo náuká Pháryzeuszow i Herodianow. 22. Ślepemu wzrok przywraca. 27. Mniemánie ludzi o Christusie. 29. Apostołowie go wyznawáją być Christusem. 31. Ktorym mękę swą opowieda. 33. I Piotrá szátánem názywa. 34. Náśládowáć Christusá, Záprzeć sámego siebie. Krzyż swoj ná się wziąć. 35. Duszę swą záchowáć ábo strácić. 38. Wstydáć się Christusá.

Łk 11,0 Rozdział XI. 1. Pan uczy modlitwy ucznie swe. 9. Wysłuchánie pewne obiecuje. 11. Syn proszący ojcá o chleb ábo rybę. 14. Wygania nieme dyjabelstwo. 15. Cudá Christusowe czártom przypisáne. 24. O duchu nieczystym wracájącym się do człowieká. 28. Błogosłáwieni. 29. Żydowie się cudow domagáją. 31. Krolowa z południá. 32. Niniwitowie. 33. Świecá pod korcem. 34. Oko proste. 37. Christus jadł ręku nie umywszy. 39. Złości Pháryzájskie odkrywa, i biádę im opowieda.

Jn 5,0 Rozdział V. 2. Jesus nád sadzáwką uzdrowiwszy chorego od lat trzydzieści i ośmi. 8. Każe mu w szábát odnieść łoże. 10. Czym iż się Żydzi obrażáli. 17. Odpowieda im Jesus. 18. Że Bog jest ociec jego, czyniąc się Bogu rownym. 19. A iż Syn tákież czyni wszytko co i Ociec. 21. I tákże ożywia ktore chce jáko i Ociec. 22. Ktory wszytek sąd zlecił Synowi. 23. Aby wszyścy ták czcili Syná, jáko i Ojcá. 32 i 37. Ktory świádectwo dáje o Christusie. 33 i Jan krzciciel tákże. 36. i cudá własne Christusowe. 39 i 46. i pismo Mojzeszowe i prorockie. 43. Antychristá przyjmą Żydowie.

Jn 10,0 Rozdział X. 1. Christus opisując práwego pásterzá i najemniká. 7. Zowie się drzwiámi owczárnie. 11. I dobrym pásterzem. 16. Ktory i drugie owce miał przywieść do tejże owczárnie. 17. Kłádzie duszę swoję áby ją zásię wziął. 19. Żydowie się oń wádzą. 24. Pytáją go jeśli jest Christusem. 25. Ná co odpowiedájąc, ukázuje z uczynkow, iż on jedno jest z Ojcem. 31. Dlaczego Żydzi chcą go kámionowáć. 33. Iż się czynił Bogiem. 34. A on im pokázuje z pismá, że to nie jest bluźnierstwo. 37. Z uczynkow chce być poznan.

Jn 15,0 Rozdział XV. 1. Pan jest winne drzewko, Ociec jego winiarz. 2. i 6. Ktory płodne látorośli ochędaża, á niepłodne odcina, i do ogniá miece. 4. Christus nam każe mieszkáć w sobie. 5. Bez ktorego nic nie możemy. 12. i 17. Przykazánie Páná Christusowe o miłości społecznej często powtorzone. 14. Apostołowie przyjaciele Páná Christusowi, ktorym oznajmił swoje tájemnice. 16. I wybrał je, áby owoc trwájący przynieśli. 18. Ktorych utwierdza przeciw nienawiści świeckiej i prześládowániu. 22. Żydowie nie máją wymowki z grzechu swego. 26. Obiecuje im pocieszycielá Duchá świętego.